آقایان دنبال برج‌سازی هستند تا بوکس/ چرا با مقصران برخورد نمی‌کنند؟

سرمربی تیم های ملی بوکس ایران در مسابقات حرفه ای پس از لغو سفر ونزوئلا و از دست رفتن آخرین شانس کسب سهمیه المپیک ریو برای بوکس ایران گفت: با این اقدام زحمتی که در این چهار سال کشیده شد از بین رفت و باید با مقصران لغو این سفر برخورد شدیدی شود تا دیگر شاهد بروز چنین اتفاقاتی نباشیم.

اکبر احدی در گفت و گو با ایسنا، اظهار کرد: اعزام نشدن به آخرین میدان کسب سهمیه المپیک آن هم برای فدراسیون و کشوری که تنها یک آقایان دنبال برج‌سازی هستند تا بوکس/ چرا با مقصران برخورد نمی‌کنند؟سهیمه کسب کرده و برای اعزام نفرات بیشتر به مسابقات پشت سرهم با فدراسیون جهانی نامه نگاری می کند و در حال التماس کردن است، از جمله اتفاقات نادری است که در جهان ورزش رخ می دهد و باید آن را در تاریخ ثبت کرد!

وی افزود: همه کشورها برای رفتن به این مسابقات تمام تلاش خود را انجام دادند، اما متاسفانه بوکس ایران براحتی این موقعیت را از دست داد. چرا این نامه نگاری ها و تلاش ها برای گرفتن روادید را از چند روز قبل شروع نکردند و گذاشتند تا به روزهای پایانی بکشد؟

سرمربی اسبق تیم ملی بوکس بزرگسالان ایران در پاسخ به این سوال که در لغو این سفر و از دست رفتن این موقعیت چه فرد یا افرادی را مقصر می داند؟ توضیح داد: در جواب این سوال شما باید یک سوال بپرسم و آن این است که چرا وقتی تیمی به مسابقات می رود و نتیجه نمی گیرد بلافاصله فکر تعویض مربی و بازخواست او می افتند و همه چیز را روی سر مربی خراب می کنند و همه چیز را از چشم او می بینند اما وقتی یک سفر با این اهمیت به راحتی از دست می رود و این همه پیامد منفی برای بوکس ایران دارد کسی نیست که دنبال مقصر باشد؟ گویا لغو این سفر مقصری نداشته است!

وی با تاکید بر این که لغو سفر ونزوئلا زحمت 4 ساله فدراسیون و بوکسورهای ایران را هدر داد گفت: آقایان دنبال ساخت و ساز و برج سازی هستند و گمان نمی کنم از لغو این سفر یا اتفاقاتی این چنینی نارحت شوند! آیا آنها عذاب وجدان نمی گیرند که این اشتباه را کرده اند؟ قطعا اگر وجدان داشته باشند باید کمی احساس ناراحتی به آنها دست بدهد.

احدی با ابراز  گلایه از نوع برخورد بین مربیان خارجی و  مربیان داخلی و بها ندادن به داشته های داخلی گفت: آقایان همیشه دنبال آوردن مربی خارجی هستند، اما چرا وقتی به یک مربی داخلی حقوقی معادل یارانه می هند، انتظار دارند تا همین مربی در مدتی اندک شق القمر کند. آیا آن زمان که ماهیانه ده‌ها هزار دلار هزینه مربیان خارجی می کنند فکر نتیجه گرفتن نیستند. شرایط آن چشم آبی ها با ما فرق می کند؟