شکست ترامپ با جمهوری‌خواهان چه‌می‌کند؟

مجله پولتیکو در مقاله اخیر خود انعطاف پذیری را علت پایداری احزاب مدرن ذکر کرده و معتقد است در دنیای امروز هیچ حزبی محکوم به شکست نیست.

ایسکانیوز نوشت: صاحب نظران همواره علاقه مندند پیش بینی کنند که احزاب در حال انقراضند و همیشه هم اشتباه می کنند. مدت کوتاهی پس از انتخابات ریاست جمهوری در سال ۲۰۰۸ و راه یافتن باراک اوباما به کاخ سفید، کارتونیست محافظه کار ویلیام وارن کاریکاتوری از چشم انداز حزب جمهوری خواه منتشر کرد که در آن جمهوری خواهان با نماد فیل مانند ماموت ها در حال انقراض به تصویر کشیده شده بودند. معنای این تصویر کاملا واضح بود: جمهوری خواهان محکوم به فنا هستند. کارشناسان کاملا متعجب شدند که آیا ممکن است یک حزب به همین سادگی ها بمیرد؟

امروز این سوال با رویکردی انتقام جویانه می تواند مجددا مطرح شود. دونالد ترامپ نامزد نهایی حزب جمهوری خواه با اظهارات پوپولیستی و کسب جایگاه نسبتا خوبی در میان شهروندان آمریکا خونی دوباره در رگ های این حزب به جریان انداخته است. از سویی دیگر برنی سندرز نامزد چپ با عقاید سوپر سوسیالیستی اش قول داده تا به مبارزه ادامه دهد و فرصت ورود هیلاری کلینتون به کاخ سفید را بسوزاند. حالا سوال این است که سرنوشت ماموت ها به راستی در انتظار کدام یک از احزاب است و یا آیا انقراض هر دوی آنها را تهدید می کند؟

با وجود شرایطی نه چندان رضایتبخش برای احزاب، اما پاسخ به این سوال منفی است. در سال ۲۰۰۸ بعد از به قدرت رسیدن مجدد اوباما، حزب جمهوری خواه با نفرت پراکنی به اوباما و سنگ اندازی های فراوان خود را سرپا نگاه داشتند. در واقع از سال ۱۸۵۰ و بعد از مرگ حزب ویگ، هیچ حزبی در ایالات متحده منحل نشده و تمامی احزاب رسوایی ها و شکست ها را تاب اورده اند.

وسوسه تماشا و دنبال کردن کشمکش های احزاب اصلی و اخبار مبنی بر به بن بست رسیدن یکی از این احزاب سال هاست که همراه شهروندان است. بسیاری انتخابات را به جنگ تشبیه می کنند اینگونه که احزاب با لشکرکشی به قلمروی یکدیگر از هیچ عملی برای شکست طرف مقابل فروگذاری نمی کنند. در این میان کاندیداها، روزنامه نگاران و سیاستمداران آتش این جنگ را تندتر می کنند. اما واقعیت این است که انتخابات چندان هم شبیه جنگ نیست. هیچ پیروزی دائمی نیست، طرف مقابل امروز شکست می خورد و فردا باز هم به مبارزه برمی خیزد. بنابراین کماکان می توان مطمئن بود که در سال ۲۰۲۰ هم باز انتخاب میان دو حزب دموکرات و جمهوری خواه خواهد بود.

بنابراین امسال باید منتظر چه اتفاقی باشیم؟ آیا حزب جمهوری خواه با رهبری دونالد ترامپ با منزوی کردم میانه روها، باعث زیر و رو شدن این حزب خواهد شد؟

مساله اصلی حزب جمهوری خواه مانند سال ۲۰۰۸ رقابت انتخاباتی نیست، حزب جمهوری خواه امسال با مشکل هویت مواجه شده است. شکاف عظیمی بین اعضای این حزب در حال شکل گیری است. اختلاف نظر میان آنانی که موافق انعطاف بیشتر بر سر مسایل اجتماعی هستند و آنهایی که این سختگیری ها را سنگ بستر این حزب می دانند روز به روز در حال شدت گرفتن است. حال امسال یک اختلاف هم اضافه شده، اختلاف میان محافظه کاران اصولی و دونالد ترامپ.

اختلافات داخلی می تواند منجر به نابودی احزاب شود. مسلما همین اختلافات داخلی باعث از بین رفتن حزب ویگ شد، درست زمانی که ائتلاف اقتصادی آنها نتوانست در ایالت های شمالی و جنوبی دوام بیاورد و همزمان با مبارزات برای پایان برده داری، این حزب برای همیشه خاموش شد. اما احزاب مدرن با وجود فراز و فرودهای فراوان هنوز سرپا مانده اند. انعطاف پذیری و تغییر دلیل دیگری بر تئوری ماندگاری احزاب است.

بیایید فرض کنیم با توجه به پیشینه انتخاباتی ایالات متحده، دموکرات ها با رهبری هیلاری کلینتون، ترامپ و حزبش را شکست داده و وارد کاخ سفید شوند و کنترل مجلس سنا را هم در دست بگیرند. بدون شک باز هم ما شاهد حملات جمهوری خواهان به زنان و اقلیت ها خواهیم بود و همان سوال تکراری مطرح خواهد شد که آیا حزب جمهوری خواه در حال انحطاط است؟

حزب جمهوری خواه به حیات خود ادامه خواهد داد، اما این ادامه دادن به این معنا نیست که با همان اصول و چارچوب ها فعالیت خواهد کرد. در صورت شکست، حزب جمهوری خواه افتضاح انتخابات ۲۰۱۶ را با ایجاد تغییرات و اصلاحات جبران خواهند کرد. آنها کمتر در بحث های انتخاباتی شرکت خواهند کرد و مانند حزب دموکرات با تشکیل دادن مجمع نمایندگان، مانع راهیابی شخصی مانند ترامپ به مرحله نهایی انتخابات خواهند شد.

البته انتخابات میان دوره ای در سال ۲۰۱۸ هم تعیین کننده خواهد بود، این انتخابات زمانیست برای قضاوت و تاحدی مجازات عملکرد رییس جمهور. حتی اگر دموکرات ها کرسی های سنا را در سال ۲۰۱۶ تصاحب کنند، جمهوری خواهان می توانند بازگشت شکوهمندانه ای را به نمایش گذاشته و به قدرت بازگردند (البته این اتفاق هر ده سال یکبار رخ می دهد و از سال ۲۰۰۸ تا کنون چنین اتفاقی صورت نگرفته است) حتی انگیزه و قدرتشان ممکن است به حدی باشد که سال ۲۰۲۰ کاخ سفید را از دموکرات ها بازپس بگیرند. جمهوری خواهان امسال هم به حیات حزبی شان ادامه خواهند داد اما رهبران و تصمیم گیرندگان این حزب در سال ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸ قطعا مشابه سال ۲۰۱۶ نخواهد بود. و کلام آخر اینکه هنوز زمان انقراض این حزب فرا نرسیده است.