نتیجه اینکه شاید بتوان یکی از مهمترین دلایل افزایش خودکشی در دانشجویان را محدود کردن فضای دانشگاهها در گذشته دانست زیرا به اعتقاد روانشناسان بروز افسردگی و اقدام به خودکشی یک پروسه کوتاهمدت و چند روزه نیست

"خودکشی دانشجوی دانشگاه صنعتی شریف"، "آخرین پیامک یک دانشجو قبل از خودکشی"، "خودکشی یک دانشجو در پل مدیریت تهران"، "خودکشی یک دانشجوی دانشگاه تهران"، "راز مرگ دختر دانشجوی مریوانی در همدان رمز گشایی شد"، "خودکشی دانشجوی پزشکی شیراز"، "یک دختر 22 ساله دانشجو در تخار خودکشی کرد"، "خودکشی دانشجو دانشگاه آزاد لاهیجان"، "خودکشی دوباره در دانشگاه شریف"، "خودکشی دانشجوی دختر دانشگاه ارومیه تایید شد" و.... این تیترها نه تنها شایعه و دروغ نیستند بلکه چند صباحی است میهمان ناخوانده هر چند وقت یکبار رسانهها و روزنامهها شدهاند. از بد روزگار اگر تا چندی پیش این میهمانان ناخوانده هراز چندگاهی سرو کلهشان پیدا می شد این روزها اما گذرشان زود به زود به روزنامهها و اخبار و رسانهها میافتد تا جایی که از ابتدای سال 94 تاکنون که دوماه بیشتر نگذشته داغ خودکشی حدود 3 دانشجو بر سینه جامعه علمی و دانشگاهی کشور سنگینی میکند. البته خودکشی در جامعه ما نه تنها در بین دانشجویان که در سایر اقشار جامعه هم رو به افزایش است اما افزایش خودکشی در بین اقشار تحصیلکرده و دانشگاهی کشور موضوعی نیست که مسئولان به راحتی بتوانند آن را به مسائل عاطفی و خانوادگی نسبت دهند و قضیه را به نحوی لاپوشانی کنند. از سوی دیگر شاید عدهای عنوان کنند که "حال مگر چند دانشجو خودکشی کردهاند؟ نهایتا سه نفر. سه نفر که رقم زیادی نیست، الکی شلوغش میکنند..." در حالی که باید در پاسخ به اظهارات این عده گفت بنا به گفته رئیس مرکز مشاوره و سلامت سازمان امور دانشجویان گفت که تعداد خیلی کم خودکشی هم برای دانشگاه زیاد به حساب می آید...ممکن است بیرون از شهر جوانان غیردانشجو خودکشی کنند و ما اصلا متوجه نشویم، اما خودکشی دانشجو به دلیل حساسیتی که دارد، مهم است.با افزایش خودکشی در جامعه به ویژه در بین دانشجویان، جامعهشناسان، روانشناسان و رفتارشناسان بسیاری آستین بالا زده و شروع به بررسی دلایل افزایش خودکشی و نظریه پردازی کردهاند. هر صاحبنظر یا کارشناسی نظری میدهد؛ یکی از فقر و مشکلات اقتصادی میگوید و دیگری از معضل بیکاری و نبود امید در بین جوانان؛ نظراتی که با توجه به شرایط جامعه میتوان با قطعیت صحت هر کدام را مدعی شد. اما.... بدیهی است که هر آسیبی در جوامع از کانونها و مولدهای متعددی یا محدودی نشات میگیرد ولی همواره کانونهایی هستند که وزنشان از سایر عوامل سنگینتر است برای نمونه در آسیب طلاق کانونها و مولدهای بیشماری دست به دست هم میدهند تا این آسیب شکل بگیرد، از اعتیاد و خیانت گرفته تا عدم تفاهم و دخالت خانوادهها، مشکلات فرهنگی، جنسی و... که هرکدام به نوعی در این قضیه متهماند اما عاملی که بیشتر کارشناسان روی اهمیت بسیار بیشتر آن متفقالقولاند، مسئله تورم است. در مسئله خودکشی نیز همینگونه است. بی تردید بیشتر عواملی که صاحبنظران از آن تحت عنوان دلایل افزایش خودکشی در میان دانشجویان نام میبرند، قابل بررسی و مطالعه هستند اما سوالی که در اینجا به ذهن خطور میکند این است که حال مهمترین دلیل افزایش خودکشی در دانشجویان چیست؟ سوالی که خوشبختانه کد آن را به راحتی میتوان در سخنان اخیر رئیس دولت تدبیر و امید به راحتی جستجو کرد؛ "نشاط"...؛ کدواژهای که بی شک برای کسانی که دلواپس واقعی جوانان جامعهاند حکم "کلید" را دارد.
رییسجمهور روز چهارشنبه در مراسمی که به مناسبت سی و سومین سالگرد تاسیس دانشگاه آزاد اسلامی برگزار شد، با تاکید بر اینکه جامعه آزاد علمی یکی از امتیازات دانشگاهها است، گفت: "اگر از دانشگاهها استقلال و نشاط را بگیریم در آن زمان دانشگاه مرده است البته باید در دانشگاهها اخلاق حاکم باشد و هویت دینی و ملی مورد احترام قرار بگیرد اما در دانشگاهها باید نشاط، استقلال علمی و آکادمیک برقرار باشد." سخنان تاملبرانگیز آقای روحانی زمانی بیشتر معنا پیدا میکند که اظهارات معاون فرهنگی و دانشجویی وزارت بهداشت را نیز به آن سنجاق کنیم؛ آنجا که وی با اشاره به روند رو به رشد خودکشی میان دانشجویان از ابتدای سال ۹۴ گفته: "میزان خودکشی تابعی از میزان افسردگی است. ابتدا آسیبها به صورت افسردگی مینور و پس از آن افسردگی ماژور بروز میکند و در نهایت منجر به خودکشی میشود. از طرف دیگر اینکه در دانشگاهها به چه میزان نشاط فرهنگی وجود دارد نیز در افزایش یا کاهش آمار آسیبها (از جمله خودکشی) تاثیرگذار است؛ زمانی که نشاط در دانشگاهها وجود داشت، دانشجویان بخشی از وقت خود را در آنجا صرف میکردند اما در سالهای گذشته شاهد بودیم که فعالیت خودجوش دانشجویان کاهش یافت و به نوعی نشاط از بین رفت." محمدرضا داودآبادی فراهانی تاکید کرده:" آسیبهای اجتماعی از فضای فرهنگی دانشگاهها به شدت تاثیر پذیر هستند....مراقبتهای فیزیکی به تنهایی نمیتواند در کاهش آمار آسیبهای اجتماعی میان دانشجویان کافی باشد... در برخی مواقع کیفیت خوابگاهها به اندازهای پایین است که خود این فضا باعث ایجاد افسردگی میان دانشجویان میشود؛ بنابراین تمامی این موارد حلقههای یک زنجیره هستند که به هم متصلاند."
نتیجه اینکه شاید بتوان یکی از مهمترین دلایل افزایش خودکشی در دانشجویان را محدود کردن فضای دانشگاهها در گذشته دانست زیرا به اعتقاد روانشناسان بروز افسردگی و اقدام به خودکشی یک پروسه کوتاهمدت و چند روزه نیست بلکه طی یک پروسه طولانی فرد براثر فشارهای بسیار دچار بیماری افسردگی شده و در نهایت این بیماری منجر به خودکشی میشود.به عبارت ساده به نظر می رسد حسن روحانی در سخنرانی اخیر خود کد مهمی را در خصوص افزایش خودکشی ها ارائه داده است . در واقع بر اساس اظهارات رئیس جمهور و معاون وزیر علوم می توان چنین گفت که رابطه تنگاتنگی میان فقدان نشاط در دانشگاه ها و نبود نشاط و افزایش خودکشی در قشر دانشجو وجود دارد.
منبع: آفتاب یزد
با این اوصاف مسئولان محترم! شاید بهتر باشد به جای لاپوشانی ومغلطه درباره افزایش خودکشی در دانشجویان، با در دست داشتن کلید اصلی مشکلات، به فکر راهحل اساسی باشیم تا روزی مجبور به کنترل و مراقبت فیزیکی دانشجویان برای جلوگیری از خودکشی آنها نباشیم!