اهدافی که سناتورهای آمریکایی به دنبال آن هستند
لذا آنچه سناتورهای آمریکایی به دنبال آن بودهاند اینقدربرای آنها اهمیت داشته که حاضر شدهاند به نوعی خودزنی چهره آمریکا دست بزنند و شاید اگر این نکته بین اندیشمندان و جامعه فهیم ملت آمریکا مورد نقد قرار گیرد این سناتورها هستند که باید پاسخ ملت آمریکا را بدهند.

نامه 47 سناتور آمریکایی درباره توافق هستهای دارای نشانههای بسیار بارز است. اول قبول اینکه تصمیمگیرنده نهایی در باب پرونده هستهای ایران در دست رهبری جمهوری اسلامی ایران است. بهصورت استراتژیک سناتورهای آمریکایی برآن هستند که دو هدف را دنبال نمایند؛ یکی آنکه هرگونه تصمیمگیری درباره مذاکرات هستهای و پیامدهای آن را به ایران منتقل نمایند و از سوی دیگر تیر به سنگ خورده نتانیاهو و تشت از بالای سر به پایین افتاده تحرکات رژیم صهیونیستی و بعضی از کنشگران منطقه و بینالمللی همراه با نتانیاهو را پوشش دهند لذا نگارش چنین نامهای و رسانهای کردن آن در ایجاد یک فضای مسموم از طریق عملیات روانی است تابتوانند در مرحله نخست شکست دلواپسان منطقهای و بینالمللی را در ارتباط با دیپلماسی هستهای تا حدود زیادی پوشش دهد و از طرف دیگر از هماکنون زمینههای فعالیت دیگری را در چارچوب چنین روشی در جهت چالش برانگیزی در پرونده هستهای ایجاد کنند. تمامی کسانی که با ادبیات سیاسی آشنا هستند بهخوبی میدانند تصمیمات رئیسجمهور آمریکا برای یک زمان خاص نیست و بهعنوان یک قانون پذیرفتهشده باید روند قانونی خویش را برای همیشه دارا باشد و درپی ایجاد یک فضای متقابل با آن نیز باید زمینههای قانونی بار دیگر طی شود لذا بر اساس این قانون، اوباما امروز رئیسجمهور آمریکاست و در چارچوب قوانین پذیرفتهشده ملت آمریکا اگر سندی را امضا کند تغییر و تحول در آن نیز باید در چارچوب قوانینی باشد که این معنا را از منظر مشروعیت قانونی در افکار عمومی ایجاد کند. آنچه ایران در پی آن است ایجاد تعهدی است که در پرتوی آن بتواند به جهان و افکار عمومی جهان، نه رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا ثابت کند که ایران از منطق سیاسی تبعیت میکند که جهان آزاد نسبت به آن احترام میگذارد. پذیرش تعهد و توافقنامه حتی برای دو سال آینده میتواند پیام روشنی برای جامعه بشری داشته باشد و آن زمان اگر رئیس جمهور آینده آمریکا تحرکات علیه این توافقنامه بکند ایران بر خود فرض خواهد دانست که با سرعت و شتاب بیشتری تحرکات خود را که همه را در چار چوب توافق کنونی در توسعه نگاه خواهد داشت به سرعت و با شتاب بیشتری افزایش خواهد بخشید.
لذا آنچه سناتورهای آمریکایی به دنبال آن بودهاند اینقدربرای آنها اهمیت داشته که حاضر شدهاند به نوعی خودزنی چهره آمریکا دست بزنند و شاید اگر این نکته بین اندیشمندان و جامعه فهیم ملت آمریکا مورد نقد قرار گیرد این سناتورها هستند که باید پاسخ ملت آمریکا را بدهند که مسئولیت امضای یک توافق بین المللی با یک کشوررا فقط در حوزه دو ساله پذیرا باشند و تغییر و تحول در کاخ سفید را زمینهساز ایجاد تغییر در اصل موضوع بدانند. چنین اعترافی از 47 سناتور آمرکایی ضعف فرهنگ سیاسی در میان سناتورهای آمریکایی را نشان میدهد.
ارسال نظر