ضایعه بزرگِ فقدان «علیرضاخورشیدفر»
علیرضا خورشیدفر، نوازنده‌ای ممتاز بود. نه‌فقط نوازنده‌ای ممتاز که درواقع بهترین نوازنده کنترباس و هم بهترین استاد این ساز را از دست داد.
روزنامه شرق در یادداشتی به قلم فرهاد فخرالدینی . رهبر ارکستر ملی نوشت :ارکستر ملی ایران یکی از نوازندگان بزرگش را از دست داد. علیرضا خورشیدفر، نوازنده‌ای ممتاز بود. نه‌فقط نوازنده‌ای ممتاز که درواقع بهترین نوازنده کنترباس و هم بهترین استاد این ساز را از دست داد. او استاد بزرگی بود و شاگردان خوبی تربیت کرد که در ارکستر سمفونیک مشغول به کار بوده و هستند. خورشیدفر را از سال‌های دور، از قبل انقلاب، می‌شناختم. منتها همکاری صمیمانه و نزدیک ما از سریال «سربداران» محمدعلی نجفی شکل گرفت؛ سریالی که اوایل دهه60 ساخته شد و این آغازی برای همکاری‌های بعدی ما بود.
بعد از آن همکاری‌های دیگری در زمینه موسیقی فیلم داشتیم؛ از مجموعه تلویزیونی «امام‌علی» داوود میرباقری تا «روزی‌روزگاری» امرالله احمدجو؛ از روایت مرحوم کیهان رهگذر از «ابن‌سینا» تا «شهریار» کمال تبریزی و... او نوازنده‌ای بسیار توانا و در عین حال منضبط و خوش‌قول بود. در تمام مدت آشنایی‌مان از همکاری با ایشان خوشحال و راضی بودم. از سال1377 که در کنسرت ارکستر سمفونیک نوازنده کنترباس و سرگروه بودند یک‌ماه با هم همکاری داشتیم و بعد از اینکه ارکستر ملی تشکیل شد و بعد در ادامه در ارکستر «مهرنوازان» علیرضا خورشیدفر همچنان نوازنده کنترباس ما بود. همچنین اخیرا در گزینش نوازندگان ارکستر ملی در کنار من و دیگر دوستان بود. جایش بسیار خالی است او انسان محترم و عزیزی بود و فقدانش ضایعه‌ای جبران‌ناپذیر برای اهالی موسیقی در روزهایی است که همچنان در انتظار راه‌افتادن ارکسترها با وعده‌های دولتی هستیم. شاید یکی از دلایلی که ما این عزیزان را از دست می‌دهیم جفایی است که در حقشان می‌شود. تعطیلی ارکستر ملی و ارکستر سمفونیک به نوازندگان توانای ما صدمه روحی زده و می‌زند. فوت ایشان را به خانواده‌شان و دلسوزان موسیقی ایران تسلیت می‌گویم.
ارسال نظر
