شبی که منصوریان از هتل به پائین افتاد!

سرمربی نفت تهران به کارلوس کروش گفته پیش رئیس جمهور برود و از او کمک بخواهد.

یک گفت و گوی جذاب و خواندنی با علیرضا منصوریان؛ مردی که با نفت تهران، نور پائین از ته جدول بالا آمده و کسی هم نفهمیده. اگر حالا به جدول نگاه کنید می بینید تیم او با تیم چهارم جدول هم امتیاز است. گفت و گوی خواندنی ما از این مسئله شروع می شود و در پایان به دربی ال کلاسیکو منتهی می شود. منصوریان می گوید بعد از گل رونالدو جوری فریاد زد که نزدیک بود مشکلاتی پیش بیاید.

 نفت تهران جهش خیلی خوبی در جدول داشته است. در حال حاضر تیم ششم جدول هستید با 38 امتیاز. البته با تیم ذوب آهن که چهارم جدول است، اختلاف امتیازی ندارید. اختلاف شما با صدر جدول هم تنها 6 امتیاز است. شاید هرکس جای شما بود، بعد از آنهمه مشکل می رفت و نفت الان چه وضعی نداشت.

خب، شاید هرکس دیگری جای من بود، تصمیمی را می گرفت که شما گفتید. من از خیلی از بزرگ های فوتبال ایران مشورت گرفتم. حتی به من پیشنهاد دادند که نفت را ول کنم و بروم. ولی من گفتم اگر کاری را با کسی یا جایی شروع کنم، عقب نشینی نمی کنم. هیچوقت به خاطر پول، از کارم و هدف هایم عقب نشینی نکرده ام. رفتن یعنی باختن. نمی توانم باخت را قبول کنم. چه در زمین چه بیرون از زمین. خیلی به من فشار می آورد. به خاطر همین ماندن تا مبارزه کنم.

البته خیلی ها در این شرایط ترجیح می دهند بروند چون پیش بینی می کنند شاید در آینده بیشتر ضرر کنند.

ولی من نمی توانم چنین چیزی را قبول کنم. اگر به خاطر پول بروم یعنی کم آورده ام. اگر عقب نشینی کنم یعنی فرار کرده ام. من از این بدم می آید. به برای همین به نفت احترام گذاشتم. همینطور بازیکنان من و اعضای کادر فنی ایستادند و مبارزه کردند. من فقط می خواستم یک درس به فوتبال ایران بدهم که اولین و آخرین راه باید مبارزه کردن باشد. برای من جدایی آخرین راه هم نیست. هیچوقت به این مسئله فکر نمی کنم. ساده ترین راه رفتن است. کسی که به جدایی فکر می کند یعنی مبارزه را فراموش کرده است. شما باید مبارزه کنی تا به خواسته ات برسی. انصافا در این راه، بازیکنان تیمم بیشترین انرژی را به من دادند.

قبل از بازی راه آهن، هتل و غذا داشتید؟ مشکلی در این زمینه نبود؟

نه، به هتل اسپیناس رفتیم و مشکل عذایی هم نداشتیم. ولی متاسفانه هر چقدر جلوتر می رویم، مشکلات مالی برای ما بدتر می شود.

شما درباره ماندن و مبارزه کردن حرف زدید. کروش هم دقیقا چنین شخصیتی دارد، درست است؟
دقیقا کروش این شکلی است. نمی توانم دروغ بگویم، راستش کروش در این زمینه الگوی من است. علتش هم این است که وقتی نگاه می کنم، او سرمربی رئال مدرید و منچستر یونایتد بوده ولی در اینجا کار می کند. او امکانات خوبی برای تیمش ندارد. کمپ های تمرینی اش کنسل می شود. خیلی وقت ها حقوقش را با تاخیر چندین و چندماهه می دهند. بازی های دوستانه تیمش را کنسل می کنند ولی نگاه کنید... یک متر هم عقب نمی کشد. وقتی یک بار با او صحبت کردم حرف قشنگی می زد. می گفت ما با فوتبال زندده هستیم. فوتبال همه چیز ماست، حتی زندگی مان با فوتبال می چرخد. ما با بازیکنان مان و با تیم هایمان زنده هستیم. به خاطر همین باید همیشه برای خودت و تیمت مبارزه کنی.

آخرین بار کی همدیگر را دیدید؟

با هم تلفنی حرف زدیم و قرار شد شام را با هم باشیم و یا قهوه بخوریم، منتهی من بدقولی کردم و نتوانستم بروم.

چرا؟ ناراحت نشد؟
من و کروش با هم مثل برادر می مانیم، از دستم ناراحت نمی شود. اگر همکار بودیم که نابودم می کرد چون از بد قولی خیلی خیلی بدش می آید ولی حالا مثل برادر هستیم. به او گفتم یا باید پیش تو بیایم یا اینکه پیش پدرم باشد چون او به خانه مان آمده بود. گفت نیازی نیست، در خانه پیش پدرت بمان که مهمتر است.

نفت تهران به جمع مدعیان پیوسته است. تیم ششم جدول هستید.

ما با صدر جدول تنها 6 امتیاز اختلاف داریم. نفت در شرایط سختی به اینجای جدول رسید. واقعا جان مان را گذاشتیم. در بازی راه آهن من لب خط به بازیکنانم نگاه می کردم. می دیدم سید جلال چه تلاشی می کند. می دیدم بازیکنان جوان ما از جمله بوعذار، حقدوست و بقیه بچه ها هم سید جلال را می بینند، انگیزه می گیرند و به اندازه او تلاش می کنند. آنها وقتی می دیدند سید جلال اینقدر تلاش می کند، با اینکه تجربه شان به اندازه او نبود ولی توانی را که او و بقیه با تجربه های تیم از جمله حمدی نژاد، بیرانوند و مبعلی می گذاشتند، در زمین می گذاشتند. به قول معروف، جوان ها سعی می کردند به بزرگترها بفهمانند که پای کار می ایستند و مثل آنها می جنگند. این است که می بیند سید جلال در دقیقه 61 بلند می شود و آن هد را می زند.

البته سید جلال و بعضی از بازیکنان دیگر قرار بود از نفت بروند.

امروز خیلی خوشحالم که نگذاشتم آنها از نفت تهران بروند. خوشحالم که سید جلال، امیری، بیرانوند، مبعلی و حمدی نژاد کنار ما هستند. آنها بزرگترهای تیم به حساب می آیند. این بچه هایی که در نفت مانده اند، رفقای الک شده ما هستند. از فیلتر رد شده اند. آنهایی که در نفت ماندند، جان شان را برای تیم گذاشتند. خوشحالم که از دست ندادم شان. در این چند وقته شرایط مالی ما خیلی بد بود.

گویا یک جلسه ای هم با بچه ها داشتید و حرف هایی گفتید که باعث شد با انگیزه فصل را ادامه دهید. درست است؟

وقتی بچه ها دیدند که بعد از مرگ آقای دارستانی، من بیشتر حرص می خورم و اعصابم خیلی خرد است، با من حرف زدند. ایمان، سید جلال، وحید امیری، بیرانوند، شیخ ویسی و عزتی و بقیه بچه ها آمدند پیش من. قبل از اینکه دنبال راهکاری برای حل مشکلات باشم، به من گفتند ما دیگر به پول فکر نمی کنیم و با تمام وجودمان می خواهیم بازی کنیم. گفتند ما به آبروی خودمان و شما فکر می کنیم. می خواهیم یک درس به همه بدهیم. همین مسئله باعث شد تا ما انرژی بگیریم. اگر از بچه ها درباره تمرینات بپرسید می گویند رفاقت و دوستی در تیم ما جلوتر از کارهای تاکتیکی قرار دارد. ما دیگر با هم خانواده شده ایم. برای همدیگر می جنگیم و سرمان را می دهیم.
نفت دنبال چیست؟

ما راه خیلی سختی تا پایان لیگ داریم. هدف این است که بتوانیم خوب بازی کنیم. نگاه ما به سهمیه هم نیست. برای خودمان یک مسیر رویایی را ترسیم می کنیم. رویا فقط با تلاش تبدیل به واقعیت می شود. نمی گویم برای سهمیه آسیا نمی جنگیم ولی دنبال این هستیم که از آبروی خودمان دفاع کنیم. نفت مشکلات مالی وحشتناک دارد ولی می خواهیم آبروی مان را حفظ کنیم.
پیش بینی شما این است که چه تیمی در پایان فصل قهرمان لیگ برتر می شود؟

فکر می کنم امسال سالی است که در هفته آخر قهرمان مشخص شود. اگر سه تیم استقلال، استقلال اهواز و پرسپولیس اگر در سه هفته پیشرو تکانی به خودشان در صدر جدول ندهند، قطعا کار به هفته آخر می کشد. استقلال در بازی استقلال اهواز می توانست خودش را کمی از تیم های بالای جدول جدا کند ولی این اتفاق نیفتاد. پیش بینی من این است که امسال سازمان لیگ شاید حتی مجبور شود جام را به 4،5 استادیوم ببرد!

مکث
کروش با منچستر سیتی مشکل دارد!

علیرضا منصوریان از رئالی های تیر است و می گوید بعد از گلزنی کریس رونالدو خیلی خوشحالی کرده است. او در این باره توضیح می دهد: «شب بازی راه آهن،رئال و بارسا بازی داشتند. به بچه ها گفتم که نیازی نیست کسی یواشکی بازی را ببیند. همه بازی را نگاه کنید و صبحانه هم آزاد است. می توانید بخوابید و برای ناهار بیائید. همین مسئله رفاقت ما را نشان می دهد.» او در پاسخ به این سوال که برای بارسایی ها هم کری می خوانید، می گوید: «والا من ظهر که به جلسه فنی رفتم، دستانم را بالا گرفتم و گفت دوستان بارسایی، تسلیت. خبر گرفته ام هنوز دنی آلوز نیم رخ و کج روی هواست تا توپ را از رونالدو بگیرد! یعنی من عاشق این بودم که رونالدو، آلوز را آن شکلی خراب کرد چون این بازیکن خیلی پرروست. رونالدو ولی بالای سرش استپ سینه زد. وقتی توپ را گل کرد، من در هتل اسپیناس جوری داد زدم که مسئولان هتل در لابی ریختند بیرون چون فکر کردند من به پائین پرت شده ام! نمی دانید چه عشقی کردم رئال این بازی را برد.»

منصوریان در پاسخ به این سوال که چقدر با کروش درباره رونالدو حرف زده اید، می گوید: «درباره رونالدو حرف نزده ایم ولی درباره منچستر سیتی چرا. او از این تیم اصلا خوشش نمی آید. چون مربی منچستر بوده، با سیتی خیلی مشکل دارد. ولی رئال را هم خیلی دوست دارد، حتی به بازی بارسا هم علاقمند است.»