سیما تیرانداز:«نفس گرم» کابوس هر زن است

 وی همچنین با ایفای نقش ناهید در سریال «نفس گرم» نمایی متفاوت از بازی خود را نشان داده است. نقش او در سریال نفس گرم بر خلاف  دیگر نقش های اخیر او کاراکتری ستمدیده و تسلیم دارد. ایفای نقش ناهید همراه با لهجه کاشانی ابتدا با انتقاد هایی رو به رو شد و اواخر پخش سریال، انتقاد ها نسبت به این بعد از کاراکتر کمتر شد. او در کنار حضور در تصویر همچنان به بازی در تئاتر می پردازد. وی در حال حاضر بازیگر نمایش «بهمن» به کارگردانی افروز فروزان است. او که با حضور در فیلم سینمایی«هامون» مدیوم سینما را تجربه کرده و آخرین بار سال گذشته در فیلم سینمایی «وروجک ها» به کارگردانی فرزاد اژدری بازی کرده است. بازی او در نقش زن دوم در سریال «نفس گرم» با قصه جنجال برانگیز خیانت ، هیاهوی زیادی در بین مخاطبان به ویژه بانوان ایجاد کرده است. بازی توانای وی در این سریال فرصتی برای گفت و گو با او فراهم آورد. سریالی که شب پیش شاهد پخش قسمت آخر آن بودیم.
 

 
تا کنون در بیشتر بازی هایتان در نقش کاراکتر های قوی دیده شده اید، اما نقش ناهید شخصیتی ستمدیده و تسلیم شده دارد. علت این تفاوت به تصمیم خودتان برای ایفای نقش متفاوت بر می گردد  و یا اینکه صرفا برای چنین نقشی انتخاب شده اید؟
- قطعا تصمیم خودم بوده است. همیشه قرار بر این نیست که بازیگر نقش های شبیه به نقش قبلی را بازی کند. به طور کلی متفاوت بودن را دوست دارم و به همین خاطر از حضور در یک کاراکتر همیشگی بر حذر هستم. علاوه بر ویژگی رفتاری ناهید ، لهجه او از تفاوت های این نقش محسوب می شود. در واقع برای اولین بار بازی با لهجه کاشانی را امتحان کرده ام. از اینکه توانسته ام در نقشی خاص بازی کنم ، خوشحال هستم ، البته معتقدم در سایر سریال های اخیر نیز کاراکترهای خاص را بازی کرده ام و این بار این خاص بودن بیشتر شده است.
به لهجه کاشانی اشاره کردید؛ برای بیان به لهجه کاشانی از چه راهی وارد شدید و چگونه این لهجه را فراگرفتید؟
- ما بازیگر فارس هستیم. خوشبختانه مشاور لهجه داشتیم که خودش اهل کاشان است. طبیعتا زمانیکه بازیگر با لهجه جدیدی مواجه می شود، خطاهای بیشتری در بیان دارد. خوشبختانه همانطور که نظر مخاطبان را هم می شنیدم به مرور خطاهای لهجه من کمتر شده است. البته این لهجه نیز حاشیه هایی را در پی خود داشته و من در صددم مطلبی در این خصوص بنویسم.
کمی درباره همین حاشیه های ناشی از لهجه بگوئید.
- ببینید! بحث صرفا درباره این سریال و اعتراض کاشانی های عزیز نیست. درباره سایر سریال ها نیز چنین واکنش هایی می دهند. در این باب چند سوال برای من مطرح شده است.چه بر سر ما آمده که اینطور با کوچکترین حرفی به معترض می شویم و بهمان بر می خورد. به نظرم چنین نگاهی عدم اعتماد به نفس ما را نشان می دهد. چطور در گذشته ما سریال هایی مثل «روزی روزگاری»،«خانه ای در تاریکی» و از این قبیل را می ساختیم و کسی اعتراضی نمی کرد. در همه جای دنیا سریال ها و فیلم هایی ساخته می شود که نقاط مختلف را بد و یا خوب نشان می دهد و کسی چنین واکنشی های عجیبی نمی دهد. چرا توقع دارند بدی ها را فقط به تهران و تهرانی نسبت بدهیم. در همه جای کشور خوب و بد وجود دارد. چرا انقدر پیشینه تاریخی خودمان را ضعیف می بینیم که دائما از هر گونه اشاره منفی اعتراض می کنیم. چند روز پیش از اعتراض کرمانی ها نسبت به شهرزاد واقعا خندم گرفت. سوال دیگری هم برایم ایجاد شده است. چگونه نسبت به سریالی مثل «ساختمان پزشکان» که زندگی یک روانشناس را نشان می داد واکنش نمی دهند ، اما چند سال بعد به سریال «در حاشیه» کاری از مهران مدیری به شدت معترض می شوند. این موج ها توسط چه کسانی و چرا راه می افتد. طی سال های اخیر چنین موج هایی راه افتاده و من علتش را نمی دانم. یعنی ما باید فیلم هایی با کاراکتر مریخی ها بسازیم؟! خوب به هر حال کاراکتر ها یک پیشینه ای نیاز دارند و امروز اشاره به هر پیشینه فرضی هیاهو ایجاد می کند. اگر مسئولان از آثار حمایت کنند و فرهنگ سازی و به نوعی پاسخ اعتراض ها را بدهند، دیگر هر روز کسی از شنیدن نام شهر و یا شغلش در فیلم ها و سریال ها  اعتراض نمی کند.به نظرم مسئولان و مدیران نباید زیر پای هنرمند را خالی کنند.
به عنوان یک زن از منظر فمینیستی نظرتان درباره ازدواج دوم در قصه «نفس گرم» چیست؟ نسبت به آن منتقد نبودید؟
- به هر حال به هر قضیه ای می توان به دو صورت نگاه کرد؛ پذیرش و یا عدم پذیرش. اینکه برای من به عنوان یک زن قابل قبول هست یا نه اصلا پاسخی نمی دهم. تنها اینکه به هر حال برای هر زنی این اتفاق مانند یک کابوس است ، اما نحوه برخورد با این اتفاق بسته به شرایط هر کس متفاوت است. اینکه یک سریال مثل «نفس گرم» به این قصه می پردازد و کسی مثل من در این نقش بازی می کند به معنی تایید یا تکذیب این اتفاق نیست ، بلکه به هر حال چنین چیزی در جامعه ما وجود دارد. وظیفه هنر بررسی مسائل جامعه است. جامعه سالم به بررسی مسائل موجود می پردازد. به نظرم ارائه چنین قصه ای به معنای تایید حتمی این اتفاق نیست و کسی را به این کار تشویق نمی کند. در بسیاری از فیلم ها ما دزد را نشان می دهیم و این به معنی تشویق مخاطب به دزدی و یا تایید دزدها نیست. علاوه بر این ما در بسیاری از فیلم های سینمایی مثل«شوکران»و«دو زن دوم» و... چنین قصه هایی را می بینیم.
رسانه ملی از جهت فراگیری با سینما متفاوت است و همین یک مقدار حساسیت ایجاد می کند.
- اشتباه همین جاست. رسالت رسانه ملی بررسی معضلات و کلیه پدیده های اجتماعی است.یک قصه از جهات مختلف، برداشت های مختلفی دارد.ما در آخر این قصه باز هم می بینیم که قضیه به طور روشن باز نمی شود و معلوم نیست که این اتفاق چرا و چگونه پدیدار شده است. ملیحه اول بچه دار نشدنش را عامل این اتفاق می داند ، اما به مرور نظرش عوض می شود. در ادامه می بینیم ناهید هم می گوید من گرفتار بودم و همه این صحبت ها به معنی این است که ما در نهایت به میزان لغزش حاج مرتضی اطلاع کافی نخواهیم داشت و از طرفی دیگر قصه از منظر هر کس به نوعی متفاوت برداشت می شود. من همیشه به عنوان یک انسان آزاد اندیش معتقدم تا زمانی که در شرایطی قرار نگرفته ام، حق ندارم درباره دیگران در آن شرایط قضاوت کنم. شاید خودمان در همان شرایط قرار بگیریم و واکنش بدتری از همان رفتاری که به نظر ما زشت می آید نشان دهیم. کسی مثل حاج مرتضی دلش لرزیده و حالا سریال قصد دارد تا مخاطب خودش را به جای همسر اول ببینید و واکنش خودش را متصور شود. اینکه اگر ما به جای ملیحه باشیم چه واکنشی می دهیم ، شرایط را می پذیریم،حل می کنیم و یا تنها به منازعه می پردازیم؟! به نظرم زمانی هدف سریال محقق می شود که مخاطبان بنا به نگاهشان از قصه برداشت کنند و خودشان را بر جای شخصیت های این قصه بگذارند. نکته دیگر اینکه از کجا معلوم مخاطب حتما الگو برداری می کند. شاید هم با دیدن مشکلات ناشی از این عملکرد، برعکس این راه را پیش بگیرند و بیشتر از قبل نسبت به این اتفاق حذر کنند.
حضور یک نویسنده زن در کنار مهدی عسگرپور را تا چه در روند قصه موثر می بینید.
- قصه های اصلی در این سریال درباره زن هاست و این خط رنگی از حضور نویسنده زن را نشان می دهد. ما زندگی هر خانواده را از سمت بانوی خانواده می بینیم و در قصه های هر یک از خانواده ها مردها در حاشیه قصه قرار می گیرند.هر چه قصه زنانه در این دوران ساخته شود برای من مطلوب تر است.
آیا برای سکانس های مربوط به زندان تحقیق کردید؟
- به طور کلی من خیلی تحقیقاتی برای نقش عمل نمی کنم. نقش ناهید به ویژه در زندان حاصل تجربیات و مشاهدات شخصی خودم و کارگردان بوده است. ما خیلی به قصه زن های زندان نمی پردازیم و تنها در حین دنبال کردن قصه ناهید، بخشی از آن را در زندان می بینیم. به طور کلی قرار نبوده ناهید با چند وقت زندان رفتن به شخصیت عجیب و غریب و یا زندانی های با سابقه تبدیل شود.
سریال تا پیش از کشف ماجرای ازدواج حاج مرتضی به خوبی کنجکاوی مخاطب را ایجاد کرد، اما پس از آشکار شدن زوایای مختلف ازدواج دوم، مخاطب را با قصه های فرعی سرگرم کرد.
- به نظرم هر کاری باید در ژانر خودش دیده شود و با کاری شبیه خودش مقایسه شود. اتفاقا قصه در آخرین لحظات هم جذابیت داشت و همه از من می پرسیدند که ناهید اعدام می شود یا نه؟ یا اینکه سرنوشت بچه چه می شود. به نظرم قصه تا اواخر کار هم کشش داشت. قصه «نفس گرم» به طور کلی درباره یک زنی است که جلسه بر پا می کند و حالا هنگام مشکلات خودش دچار لغزش می شود.ما در زندگی عادی هم اکشن نداریم و در واقع با همین مشکلات ریز رو به رو هستیم. بنابراین این سریال با توجه به ژانر خود نیازمند اتفاق های بیشتر و بر انگیختن بیشتر کنجکاوی افراد نیست. در هنر نمی توان به خوب و بد اشاره کرد. خوشبختانه این سریال حتی کسانی که تلویزیون تماشا نمی کنند را به سمت خود کشانده است. در روزهایی که هیچ کس تمایل زیادی به دنبال کردن سریال ها ندارد، نفس گرم توانسته مورد تایید مخاطبانی از قشرها و سلایق مختلف باشد. به نظر من سریال به شدت آبرومند و خوش ساخت شده است.
تا چه حد به نقش اول بودن اهمیت می دهید.
- اصلا به بازی در نقش اول توجه نمی کنم.آنچه برای من اهمیت دارد بازی در نقش خوب و تاثیر گذار است. همچنین معتقدم ایفای یک نقش به بهترین شکل ممکن، اهمیت بیشتری دارد. ناهید کاراکتری است که با حضورش قصه جذاب و چالشی می شود.به هر حال «نفس گرم» هم شکلی از روایت قصه را داراست . اینکه نباید همیشه به دنبال یک قصه کلاسیک باشیم.
بهترین و بدترین نقد نسبت به بازی تان در «نفس گرم» چه بوده است؟
- نقد از طرف رسانه ها نقد خاصی نبوده، ولی در کل از انتقاد ناراحت نمی شوم. همیشه دوست دارم در کارهایی بازی کنم که تاثیر و چالشی برای مخاطب ایجاد کند. منظورم این است که از حضور در سریال های بی تاثیر دوری می کنم. هر اثر هنری بعد از ارائه با نقد ها و نظر های مختلف رو به رو می شود و من نمی توانم رضایت همه مخاطبان را جلب کنم. در صفحه اینستاگرام من هم برخی با ادبیات درست انتقاد می کنند و برخی هم لطف دارند و از من تمجید می کنند، اما متاسفانه برخی به زشت ترین حالت ممکن به انتقاد و فحاشی می پردازند.
اخیرا در خصوص مهاجرت هنرمندان از طریق دعوت شبکه ماهواره بحث هایی ایجاد شده و برخی از همکارانتان هم دعوت را پذیرفتند و رفتند. آیا شما هم پیشنهادی داشته اید؟ نظرتان درباره این اتفاق چیست؟
- از من دعوت نشده است. ترجیح می دهم درباره این مسئله صحبت نکنم.
برای آینده چه کارهایی را آماده ارائه دارید؟
- در حوزه سینما پیشنهاد هایی داشتم که یکی از آن ها را به دلیل تعهد به بازی در یک نمایش نپذیرفتم. پیشنهاد دیگر را قرار داد بستم ، اما خبری نشده است، شاید دچار مشکلات مالی شده اند.در حال حاضر فقط نمایش «بهمن» به کارگردانی افروز فروزان را اجرا می کنم. این نمایش همه روزه از 23 آذر تا او بهمن در سالن سایه اجرا خواهد شد. برای حوزه تلویزیون هم صحبت هایی برای ساخت سری جدید سریال «دودکش» و «ستایش» مطرح شده و البته این صحبت ها در خصوص سریال «دودکش» جدی تر است.