مراسم یادبود استاد قندی در تبریز برگزار شد

مسوول دفتر نهاد نمایندگی ولی فقیه در دانشگاه تبریز در این مراسم درگذشت استاد قندی را ضایعه ای بزرگ برای فرهنگ ایران اسلامی و روزنامه نگاری کشور دانست و گفت: استادان این رشته راه پیشرفت جامعه را هموار می کنند.

حجت الاسلام علی خدیوی افزود: روزنامه نگار و خبرنگار جلوتر از جامعه حرکت می کند و الگوی جدید و نگاه انتقادی نسبت به جامعه دارد.

وی با اشاره به فرمایشی از حضرت علی (ع) که فرمود اگر وظیفه ستاندن حق مظلوم را نداشتم، کاری نمی کردم، اظهار کرد: اصحاب رسانه نمی تواند نسبت به پیرامون خود بی تفاوت باشد و از حق مظلوم دفاع نکند.

زنده یاد حسین قندی استاد علوم ارتباطات پنج شنبه گذشته در سن 64 سالگی بر اثر بیماری دار فانی را وداع گفت.

از جمله آثار قندی می توان به کتاب روزنامه نگاری نوین، مقاله نویسی در مطبوعات، روزنامه نگاری تخصصی، شش گزارش و یک سفرنامه و کتاب تخیل در روزنامه نگاری اشاره کرد.

زنده یاد قندی متولد اسفند 1330 در سبزوار و بزرگ شده تهران بود.

به گفته خودش 15 یا 16 سال داشت که برای بیان احساس خود شروع کرد به سرودن یک شعر درباره زلزله ای که در یکی از روستاهای خراسان خرابی زیادی به بار آورده بود.

قبل از دانشگاه در یک گروه تحقیقاتی که همان زمان تشکیل و قرار بود مطالب روزنامه کیهان را از سال شروع این روزنامه (1321) تا سال (1349) به صورت کوتاه و خلاصه چاپ و منتشر کند، مشغول به کار و خلاصه کردن سرمقاله ها برعهده او گذاشته شده بود که به گفته خودش این دوره خیلی به وی کمک کرد؛ چرا که در باز شدن ذهنیت روزنامه نگارانه و راه افتادن قلمش بسیار موثر بود.

درست بعد از اتمام آن دوره (51) موسسه کیهان تصمیم به چاپ نشریه ای برای دو قاره (آمریکا و اروپا) گرفت و قرار شد کیهان هوایی را همان گروه تحقیقاتی دربیاورد. همان سال اولین شماره آن به سردبیری حسین عدل با همکاری سایر اعضا درآمد و قندی معاون سردبیر شد و علاوه بر آن، مسوولیت بخش سیاسی نشریه به عهده او گذاشته شد.

اولین نوشته های حرفه ی او مثل خبر، گزارش و مقاله برای نشریه کیهان هوایی بود. کار و مسوولیتش در کیهان هوایی ادامه داشت تا این که به وی گفته شد می تواند در خود کیهان هم کمک کند.

پس از این جریان او بعدازظهرها به تحریریه روزنامه کیهان می رفت و مدتی در قسمت شهرستان ها، زمانی در بخش فرهنگی، بعد اقتصادی و... این رویه ادامه داشت تا زمان خدمتش فرا رسید (1354) پس از آن دوباره به کیهان برگشت.

بعد از بازگشت به ایران در روزنامه های کیهان، ابرار، اخبار، انتخاب،... و بالاخره جام جم در سمت های مختلفی مشغول به کار نویسندگی و ایفای مسوولیت شد.

از جمله آثار قندی به کتاب روزنامه نگاری نوین، مقاله نویسی در مطبوعات می توان اشاره کرد، کتاب روزنامه نگاری تخصصی هم حاصل چندین سال تدریس و تجربه حرفه ای اوست که گام مؤثری در درک پایه ای و مقدماتی از مطبوعات تخصصی، نحوه انتشار و فعالیت ثمربخش برای دانش پژوهان ارتباطات و بخصوص روزنامه نگاران است.

این کتاب دربرگیرنده تاریخچه ای از مطبوعات تخصصی در جهان و ایران، گستره معنایی اینگونه مطبوعات، شکل، قالب ها و محتوای موجود در زمینه روزنامه نگاری و انتشار نشریه است.

قندی به دنبال برآورده شدن دو هدف این کتاب را تألیف کرده است، نخست ارتقاء دانش تخصصی روزنامه نگاران و دوم توجه بیش از پیش به مقوله اقتصاد نشریات به عنوان یکی از عوامل ماندگاری مطبوعات.

شش گزارش و یک سفرنامه هم حاصل تجربیات قندی است که درباره نقش تخیل، ذهنیت داستان پردازانه و خلاقیت ذهنی در روزنامه نگاری سخن گفته و بر آن است تا فنون پرورش خلاقیت ذهنی و تخیل را آموزش دهد. هم چنین نمونه هایی عینی از روزنامه نگاری متخیل از مطبوعات جهان و گزارش های نویسنده در این کتاب درج شده است.

مقالات ادبیات مطبوعات، عامل وحدت ملی،آموزش روزنامه نگاری، علم و تجربه؛ واژه و تصویر را باید شناخت، فراسوی مرزها و ثانیه ها، کاریکاتورهای خبری هم از جمله آثار قندی عنوان شده است.

ویژه ترین مهارت قندی را در انتخاب تیترهای مناسب برای مطالب مطبوعاتی می دانند . برخی از پیشکسوتان روزنامه نگاری وی را پایه گذار تیترهای ترکیبی در روزنامه نگاری ایران می دانند.