فرزند علیرضا طبایی از بستری بودن این شاعر و روزنامه‌نگار پیشکسوت خبر داد و گفت وضعیت عمومی او خوب است.
احمد طبایی، فرزند این شاعر پیشکسوت، درباره وضعیت عمومی او به ایسنا گفت: از حدود یک ماه پیش، کسالت پدر بر اثر بیماری کرونا مقداری بیشتر شد و مجبور شدند در بیمارستان بستری شوند، نزدیک سه هفته تحت درمان شدید بودند و شرایط سختی هم حاکم بود. خوشبختانه شرایط بیماری ایشان بهتر شد و از آی‌سی یو مرخص شده و به خانه آمدند. در خانه بعد از دو-سه روز که آزمایش خون انجام دادند، متوجه شدند احتمالا به دلیل داروهای قوی و درمان‌های سختی که در طی بستری بودن دریافت کرده بودند، پلاکت خونشان افت کرده و در چند آیتم خونی دیگر هم مشکل پیدا کرده بود. به توصیه پزشکان برای تحت نظر بودن، مجدد به بیمارستان منتقل شدند و از ۱۰ روز پیش تا کنون در بیمارستان بستری هستند. در این مدت تحت درمان بودند و خوشبختانه پلاکت خون و چند آیتم خونی که مشکل داشت، بهبود کرده است و آن‌طور که به ما گفته‌اند ظرف یکی‌دو روز آینده، اگر شرایط به همین ترتیب باشد و مشکل خاصی پیش نیاید احتمالا ترخیص می‌شوند.
او افزود: البته عوارض کرونا همچنان باقی است و بخش زیادی از ریه مشکل پیدا کرده است. بعد از درمان نیز باید با دستگاه اکسیژن نفس بکشد و روند درمان در منزل ادامه پیدا کند. امیدوارم وضعیت او روز به روز بهتر و شرایط پایدارتر شود و بتوانند به زندگی عادی برگردند.
علیرضا طبایی زاده ۱۴ آذر سال ۱۳۲۳ در شهر شیراز است که اولین مجموعه شعرش با عنوان «جوانه‌های پاییز» در تیرماه ۱۳۴۴ منتشر شد. او از سال ۱۳۴۸ به ترانه‌سرایی روی آورد و طی چند سال موفق به خلق ترانه‌هایی همچون «طلسم آرزوها»، «کوچه میعاد»، «عشق تو نمی‌میرد»، «تنها با گل‌ها»، «شهر فرنگه چشمات»، «مرد سرگردان»، «یاد آن شب‌ها»، «دختر دریاها»، «آسمان آسمان»، «نگاهم با نگاهت قصه‌ها داره» و... شد. طبایی همچنین ۱۴ سال مسئولیت اداره صفحات شعر مجله «جوانان امروز» را برعهده داشت.
از این شاعر این مجموعه‌های شعر منتشر شده است: «جوانه‌های پاییز» سال ۱۳۴۴، انتشارات پیروز، «از نهایت شب» سال ۱۳۵۰، انتشارات بامداد، «خورشیدهای آن سوی دیوار» سال ۱۳۶۰، انتشارات توس، «شاید گناه از عینک من باشد» سال ۱۳۸۵، انتشارات آیینه جنوب (این مجموعه به عنوان کتاب سال، برگزیده جایزه شعر خبرنگاران شد.)، «مادرم ایران» سال ۱۳۹۱، انتشارات شادان، و «تندر اما ناگهانی‌تر» سال ۱۳۹۲، انتشارات آوای کلار.
احمد طبایی، فرزند این شاعر پیشکسوت، درباره وضعیت عمومی او به ایسنا گفت: از حدود یک ماه پیش، کسالت پدر بر اثر بیماری کرونا مقداری بیشتر شد و مجبور شدند در بیمارستان بستری شوند، نزدیک سه هفته تحت درمان شدید بودند و شرایط سختی هم حاکم بود. خوشبختانه شرایط بیماری ایشان بهتر شد و از آی‌سی یو مرخص شده و به خانه آمدند. در خانه بعد از دو-سه روز که آزمایش خون انجام دادند، متوجه شدند احتمالا به دلیل داروهای قوی و درمان‌های سختی که در طی بستری بودن دریافت کرده بودند، پلاکت خونشان افت کرده و در چند آیتم خونی دیگر هم مشکل پیدا کرده بود. به توصیه پزشکان برای تحت نظر بودن، مجدد به بیمارستان منتقل شدند و از ۱۰ روز پیش تا کنون در بیمارستان بستری هستند. در این مدت تحت درمان بودند و خوشبختانه پلاکت خون و چند آیتم خونی که مشکل داشت، بهبود کرده است و آن‌طور که به ما گفته‌اند ظرف یکی‌دو روز آینده، اگر شرایط به همین ترتیب باشد و مشکل خاصی پیش نیاید احتمالا ترخیص می‌شوند.
او افزود: البته عوارض کرونا همچنان باقی است و بخش زیادی از ریه مشکل پیدا کرده است. بعد از درمان نیز باید با دستگاه اکسیژن نفس بکشد و روند درمان در منزل ادامه پیدا کند. امیدوارم وضعیت او روز به روز بهتر و شرایط پایدارتر شود و بتوانند به زندگی عادی برگردند.
علیرضا طبایی زاده ۱۴ آذر سال ۱۳۲۳ در شهر شیراز است که اولین مجموعه شعرش با عنوان «جوانه‌های پاییز» در تیرماه ۱۳۴۴ منتشر شد. او از سال ۱۳۴۸ به ترانه‌سرایی روی آورد و طی چند سال موفق به خلق ترانه‌هایی همچون «طلسم آرزوها»، «کوچه میعاد»، «عشق تو نمی‌میرد»، «تنها با گل‌ها»، «شهر فرنگه چشمات»، «مرد سرگردان»، «یاد آن شب‌ها»، «دختر دریاها»، «آسمان آسمان»، «نگاهم با نگاهت قصه‌ها داره» و... شد. طبایی همچنین ۱۴ سال مسئولیت اداره صفحات شعر مجله «جوانان امروز» را برعهده داشت.
از این شاعر این مجموعه‌های شعر منتشر شده است: «جوانه‌های پاییز» سال ۱۳۴۴، انتشارات پیروز، «از نهایت شب» سال ۱۳۵۰، انتشارات بامداد، «خورشیدهای آن سوی دیوار» سال ۱۳۶۰، انتشارات توس، «شاید گناه از عینک من باشد» سال ۱۳۸۵، انتشارات آیینه جنوب (این مجموعه به عنوان کتاب سال، برگزیده جایزه شعر خبرنگاران شد.)، «مادرم ایران» سال ۱۳۹۱، انتشارات شادان، و «تندر اما ناگهانی‌تر» سال ۱۳۹۲، انتشارات آوای کلار.
ارسال نظر
