مجید سرسنگی معاون فرهنگی دانشگاه تهران معتقد است درباره تجمع و اتفاقات دانشگاه تهران غلو شده است. از نظر وی دو گروه در داخل و خارج از کشور به دنبال بهره‌بردای سیاسی از ماجرا هستند. سرسنگی معتقد است تجمع اخیر اتفاق ویژه و متمایزی از اعتراضات دانشگاه نبوده و نباید آن را سیاسی کرد.
مجید سرسنگی معاون فرهنگی دانشگاه تهران معتقد است درباره تجمع و اتفاقات دانشگاه تهران غلو شده است. از نظر وی دو گروه در داخل و خارج از کشور به دنبال بهره‌بردای سیاسی از ماجرا هستند. سرسنگی معتقد است تجمع اخیر اتفاق ویژه و متمایزی از اعتراضات دانشگاه نبوده و نباید آن را سیاسی کرد.در خصوص ریشه‌یابی تجمع اخیر دانشجویان در دانشگاه تهران، برخی دانشجویان معترض خود دانشگاه را مسبب اعتراضات اخیر می‌دانند. آنها ریشه تجمع «حجاب» را به طرح اخیر دانشگاه تهران درباره پوشش دانشجویان نسبت می‌دهند. شما چقدر این تحلیل را می‌پذیرید؟
یکی از سوتفاهمات بین دانشگاه و دانشجویان این است که گویی قرار است طرح جدیدی در مقوله پوشش و حجاب اجرا گردد. دانشجویان معترض نیز تصور می‌کردند قرار است طرح جدیدی در دانشگاه اجرا شود. اما تازه‌ترین تصمیم شورای فرهنگی دانشگاه در سه بند قابل بیان است. اول اینکه شورای فرهنگی دانشگاه تهران تصمیم گرفت در هفته اخر ماه شعبان دانشجویان داوطلب نمازخانه‌های دانشکده‌ها را غبارروبی کنند. دومین تصمیم این بود که افرادی که نمی‌توانند روزه بگیرند، جایی برای صرف غذای آنها در نظر گرفته شود تا حرمت این ماه شکسته نشودو در نهایت قرار شد بوفه‌های دانشگاه در ایام رمضان تعطیل گردند. البته انتظامات دانشگاه تهران هرساله در ماه رمضان مقداری نسبت رعایت شعائر اسلامی در سطح دانشگاه حساس‌تر عمل می‌کند و کسانی در سطح دانشگاه گشت می‌زنند و درباره از بین رفتن حرمت این ماه تذکر می‌دهند. یا اگر بنابر قوانین دانشگاه، شخصی پوشش و حجاب نامناسب داشت، به او محترمانه تذکر داده می‌شود.
دانشجویان نگرانند بازگشت نیروهای حراست خانم در محیط دانشگاه زمینه چینی برای بازگشت گشت‌های ارشادی در دانشگاه باشد.
این نگرانی خیلی درست نیست. از طرف نباید ماموران مرد برای تذکر به خانم‌ها وارد عمل شوند. به همین دلیل یک نفر در پردیس مرکزی مستقر شده که این موارد را تذکر می‌دهد و این بیشتر درباره افرادی است که نه دانشجو و نه استاد و نه کارمند دانشگاه هستند. در واقع حراست در وهله اول با کسانی که نسبتی با دانشگاه ندارند و با ظاهری ناهنجار وارد محیط می‌شوند برخورد خواهد کرد.
اما گویا قرار است سخت‌گیری بیشتری در خصوص پوشش (به ویژه خانم‌ها) اعمال گردد؟
تاکنون هیچ کس برای موضوع حجاب، پوشش یا روزه به کمیته انضباطی نرفته است. هیچ تصمیمی ورای قوانین موجود گرفته نشده است. هیچ طرحی برای اجرای یونیفورم دانشجویی نیست و اینها همگی شایعه و کذب هستند. ما اجازه نمی‌دهیم کرامت دانشجویان خدشه دار شود. حتی کسی که تذکر می‌دهد نیز مصون از خطا نیست، آن فرد نباید با دانشجو رفتار و لحن توهین آمیز داشته باشد؛ اگر توهینی صورت بگیرد دانشجویان گزارش دهند تا پیگیری شود.
دانشگاه تهران الزامات عرفی خودش را دارد. محیط عرفی هر دانشگاهی با دانشگاه دیگر متفاوت است. تلاش برای تغییر قهرآمیز این فضاهای خودجوش تنش آفرین خواهد بود. هیات رئیس دانشگاه چه نظری درباره حفظ نظم خودانگیخته دانشگاه دارد؟
هر جامعه‌ای برای خود قوانین و عرف‌هایی دارد؛ مردم خود را موظف به رعایت عرف‌ها می دانند. تا زمانی که قانون هست همه باید خود را موظف به رعایت قانون بدانیم و اگر هر فردی خود راهم قانون گذار و هم مجری قانون بداند ثبات از بین خواهد رفت در جوامع مترقی درجایی که قانون اشکال دارد با فعالیت‌های مدنی برای اصلاح آن تلاش می‌کنند. ما استقبال می کنیم در موضوع حجاب و پوشش کرسی آزاد اندیشی و مناظره برگزار شود.
پس از اتفاقات اخیر دانشگاه تهران، برخی مقامات سیاسی درباره آن اظهار نظر کردند؛ دانشگاه تهران این واکنش‌ها را چطور می‌بیند؟
پوشش مساله ای نیست که بخواهیم آن را سیاسی کنیم. اجازه ندهیم موضوعات ماهیت اصلی خود را از دست بدهند و فضا منحرف و ملتهب شود. کسانی که دانشگاهی نیستند یا فضای دانشگاه تهران را درک نکرده‌اند تصوری اغراق آمیز از این اتفاقات دارند. تجمع اخیر دانشگاه تهران اتفاق تازه و جدید نبوده است و در سال‌های اخیر دانشجویان بارها نقدهای خود را نسبت به قوانین دانشگاه، قوانین کشوری و سیاست‌های خرد و کلان کشور بیان کرده‌اند همواره دانشجویان بعضا با قرائت بیانیه بیانیه یا حضور در صحن دانشگاه موضع خود را نسبت به امورات جاری کشور بیان می‌کرده‌اند. اما تجمع اخیر در دانشگاه تهران بیش از آن چیزی که واقعیت داشت بزرگ شد. تا جایی که تبدیل به پروپاگاندای سیاسی شد.
چطور معتقدید این اتفاق تبدیل به پروپاگاندای سیاسی شده است؟
ماجرای اخیر دانشگاه تهران، با غلو زیادی در برخی رسانه‌های داخلی و خارجی منعکس شد. همین موضوع باعث حساسیت‌زایی مساله شد. حتی برخی رسانه‌های خارجی با تقطیع فیلم‌هایی، تجمع اخیر دانشگاه را به ناآرامی‌های دی ماه ربط دادند و تلاش کردند موضوع را بزرگ جلوه دهند. این در حالیست که ما در دانشگاه تهران در طول سال‌ها بارها شاهد چنین تجمعاتی هستیم. از نظر ما دانشگاه محل نقد است.
من باید از همه مسئولانی که کمک کردند این اتفاق مسیر عادی خود را طی کند، تشکر کنم. امیدوارم ما وارد زمین بازی دشمنان نشویم و در شرایطی که کشور بیش از همه چیز نیازمند وفاق و همدلی است ، این همدلی شکسته نشود و بتوانیم جامعه ایده‌آل را بسازیم.
گروه‌هایی نیز با صدور بیانیه و مصاحبه از نهادهای بیرونی خواسته‌اند تا وارد عمل شده و اتفاقات اخیر دانشگاه تهران را بررسی کنند. شما حضور نیروهای بیرونی را چطور می‌بینید؟
برخی اصرار دارند موضوعات دانشگاه را به بیرون از دانشگاه ببرند و از این موضوع خوشحال می‌شوند.آنها متوجه این حقیقت نیستند که دانشگاه و آموزش عالی قوانین خودش را دارد و حتی در مسائل انضباطی بر مبنای قوانین داخلی خودشان عمل می‌کنند. به باور ما موضوعات دانشگاه باید در درون دانشگاه حل شود؛ مادامی که مسائل در خود دانشگاه و توسط دانشگاهیان مورد بررسی قرار گرفته است، نتایج بهتری حاصل شده ست.
همین دیروز علیرغم شور و هیجان بالای حاکم بر فضا اما در نهایت موضوع خاتمه پیدا کرد؛ این سطح از هیجان می‌توانست اتفاقات بدی را رقم بزند اما فضاهای دانشجویی قواعد خودش را دارد که درک آن برای غیر دانشگاهیان آسان نیست.
برخی چهره‌های سیاسی و نمایندگان مجلس هم نسبت به این موضوع واکنش نشان داده‌اند و دانشگاه تهران را مقصر دانسته‌اند.
واقعیت این است برخی سیاستمداران عادت کرده‌اند تا از هر اتفاقی بهره برداری کنند و در این اتفاقات خود را قهرمان نشان دهند؛ ما بعضا توجه نمی‌کنیم بزرگ کردن این اتفاقات چقدر می‌تواند جامعه را ملتهب کند. اتفاقات این چنینی یک شبه شکل نمی‌گیرند و هر کدام زمینه‌ها و عوامل شکل‌گیری ویژه خود را دارند. امیدوارم مسئولان قبل از اظهار عقیده، درباره اصل ماجرا تحقیق کنند و ریشه‌های مسائل را تشخیص دهند.
دانشجویان نگرانند بازگشت نیروهای حراست خانم در محیط دانشگاه زمینه چینی برای بازگشت گشت‌های ارشادی در دانشگاه باشد.
این نگرانی خیلی درست نیست. از طرف نباید ماموران مرد برای تذکر به خانم‌ها وارد عمل شوند. به همین دلیل یک نفر در پردیس مرکزی مستقر شده که این موارد را تذکر می‌دهد و این بیشتر درباره افرادی است که نه دانشجو و نه استاد و نه کارمند دانشگاه هستند. در واقع حراست در وهله اول با کسانی که نسبتی با دانشگاه ندارند و با ظاهری ناهنجار وارد محیط می‌شوند برخورد خواهد کرد.
اما گویا قرار است سخت‌گیری بیشتری در خصوص پوشش (به ویژه خانم‌ها) اعمال گردد؟
تاکنون هیچ کس برای موضوع حجاب، پوشش یا روزه به کمیته انضباطی نرفته است. هیچ تصمیمی ورای قوانین موجود گرفته نشده است. هیچ طرحی برای اجرای یونیفورم دانشجویی نیست و اینها همگی شایعه و کذب هستند. ما اجازه نمی‌دهیم کرامت دانشجویان خدشه دار شود. حتی کسی که تذکر می‌دهد نیز مصون از خطا نیست، آن فرد نباید با دانشجو رفتار و لحن توهین آمیز داشته باشد؛ اگر توهینی صورت بگیرد دانشجویان گزارش دهند تا پیگیری شود.
دانشگاه تهران الزامات عرفی خودش را دارد. محیط عرفی هر دانشگاهی با دانشگاه دیگر متفاوت است. تلاش برای تغییر قهرآمیز این فضاهای خودجوش تنش آفرین خواهد بود. هیات رئیس دانشگاه چه نظری درباره حفظ نظم خودانگیخته دانشگاه دارد؟
هر جامعه‌ای برای خود قوانین و عرف‌هایی دارد؛ مردم خود را موظف به رعایت عرف‌ها می دانند. تا زمانی که قانون هست همه باید خود را موظف به رعایت قانون بدانیم و اگر هر فردی خود راهم قانون گذار و هم مجری قانون بداند ثبات از بین خواهد رفت در جوامع مترقی درجایی که قانون اشکال دارد با فعالیت‌های مدنی برای اصلاح آن تلاش می‌کنند. ما استقبال می کنیم در موضوع حجاب و پوشش کرسی آزاد اندیشی و مناظره برگزار شود.
پس از اتفاقات اخیر دانشگاه تهران، برخی مقامات سیاسی درباره آن اظهار نظر کردند؛ دانشگاه تهران این واکنش‌ها را چطور می‌بیند؟
پوشش مساله ای نیست که بخواهیم آن را سیاسی کنیم. اجازه ندهیم موضوعات ماهیت اصلی خود را از دست بدهند و فضا منحرف و ملتهب شود. کسانی که دانشگاهی نیستند یا فضای دانشگاه تهران را درک نکرده‌اند تصوری اغراق آمیز از این اتفاقات دارند. تجمع اخیر دانشگاه تهران اتفاق تازه و جدید نبوده است و در سال‌های اخیر دانشجویان بارها نقدهای خود را نسبت به قوانین دانشگاه، قوانین کشوری و سیاست‌های خرد و کلان کشور بیان کرده‌اند همواره دانشجویان بعضا با قرائت بیانیه بیانیه یا حضور در صحن دانشگاه موضع خود را نسبت به امورات جاری کشور بیان می‌کرده‌اند. اما تجمع اخیر در دانشگاه تهران بیش از آن چیزی که واقعیت داشت بزرگ شد. تا جایی که تبدیل به پروپاگاندای سیاسی شد.
چطور معتقدید این اتفاق تبدیل به پروپاگاندای سیاسی شده است؟
ماجرای اخیر دانشگاه تهران، با غلو زیادی در برخی رسانه‌های داخلی و خارجی منعکس شد. همین موضوع باعث حساسیت‌زایی مساله شد. حتی برخی رسانه‌های خارجی با تقطیع فیلم‌هایی، تجمع اخیر دانشگاه را به ناآرامی‌های دی ماه ربط دادند و تلاش کردند موضوع را بزرگ جلوه دهند. این در حالیست که ما در دانشگاه تهران در طول سال‌ها بارها شاهد چنین تجمعاتی هستیم. از نظر ما دانشگاه محل نقد است.
من باید از همه مسئولانی که کمک کردند این اتفاق مسیر عادی خود را طی کند، تشکر کنم. امیدوارم ما وارد زمین بازی دشمنان نشویم و در شرایطی که کشور بیش از همه چیز نیازمند وفاق و همدلی است ، این همدلی شکسته نشود و بتوانیم جامعه ایده‌آل را بسازیم.
گروه‌هایی نیز با صدور بیانیه و مصاحبه از نهادهای بیرونی خواسته‌اند تا وارد عمل شده و اتفاقات اخیر دانشگاه تهران را بررسی کنند. شما حضور نیروهای بیرونی را چطور می‌بینید؟
برخی اصرار دارند موضوعات دانشگاه را به بیرون از دانشگاه ببرند و از این موضوع خوشحال می‌شوند.آنها متوجه این حقیقت نیستند که دانشگاه و آموزش عالی قوانین خودش را دارد و حتی در مسائل انضباطی بر مبنای قوانین داخلی خودشان عمل می‌کنند. به باور ما موضوعات دانشگاه باید در درون دانشگاه حل شود؛ مادامی که مسائل در خود دانشگاه و توسط دانشگاهیان مورد بررسی قرار گرفته است، نتایج بهتری حاصل شده ست.
همین دیروز علیرغم شور و هیجان بالای حاکم بر فضا اما در نهایت موضوع خاتمه پیدا کرد؛ این سطح از هیجان می‌توانست اتفاقات بدی را رقم بزند اما فضاهای دانشجویی قواعد خودش را دارد که درک آن برای غیر دانشگاهیان آسان نیست.
برخی چهره‌های سیاسی و نمایندگان مجلس هم نسبت به این موضوع واکنش نشان داده‌اند و دانشگاه تهران را مقصر دانسته‌اند.
واقعیت این است برخی سیاستمداران عادت کرده‌اند تا از هر اتفاقی بهره برداری کنند و در این اتفاقات خود را قهرمان نشان دهند؛ ما بعضا توجه نمی‌کنیم بزرگ کردن این اتفاقات چقدر می‌تواند جامعه را ملتهب کند. اتفاقات این چنینی یک شبه شکل نمی‌گیرند و هر کدام زمینه‌ها و عوامل شکل‌گیری ویژه خود را دارند. امیدوارم مسئولان قبل از اظهار عقیده، درباره اصل ماجرا تحقیق کنند و ریشه‌های مسائل را تشخیص دهند.
منبع: ایرنا
ارسال نظر
