«برابر»ترها!

صدای جمعیت حامی احمدی نژاد در گرما گرم تبلیغات انتخاباتی در خرداد 1384: «فقر و فساد و تبعیض، احمدی نژاد بپا خیز!»/ در حاکمیت 8 ساله وی بخش اول این شعار (فقر) در قالب کاهش قدرت خرید مردم و بخش دوم (فساد)با اختلاس سه هزار میلیارد تومانی جلوه کرد و بورسیه کردن غیرقانونی دانشجویان همسو را که به منزله استخدام بعدی آنان با عضویت در هیات های علمی نیز تلقی می شود می توان جلوه تبعیض دانست!با این تفاوت که شق آخر تکان دهنده تر و مستمرتر است و تبعات آن می تواند تا ده ها سال گریبان گیر آموزش عالی باشد.

 در روزهایی که ذهن و زبان ایرانیان متوجه اعدام متهم اصلی پرونده اختلاس سه هزار میلیارد تومانی است، افشای سه هزار بورسیه غیر قانونی در دولت احمدی نژاد نیز خبری قابل تامل و چه بسا تکان دهنده است.

به گفته معاون وزیرعلوم و رییس سازمان امور دانشجویان پاره ای از تخلفاتی که زیرعنوان بورسیه کردن این افراد به دانشگاه های داخل و خارج از کشوربا عنوان حمایت از دانشجویان دلسوخته صورت پذیرفته از این قرار است:
- معدل دوره کارشناسی نباید کمتر از 14 باشد اما درباره 228 نفر از این 3000 نفر کمتر از 14 است!
- معدل فوق لیسانس نباید کمتر از 16 باشد اما درباره 305 نفر از این 3000 نفر هست!
- در مقابل نام 235 نفر هیچ عددی به عنوان معدل ذکر نشده است.
- شرط سنی 33 سال درباره 325 نفر رعایت نشده است.
- یکی از مدارک لازم سند محضری برای خدمت پس از فراغت از تحصیل است اما 183 نفر هیچ سندی نسپرده اند.
- تعداد قابل توجهی از این افراد برای تبدیل وضعیت خود (تحصیل در دانشگاه های داخلی به استناد بورسیه خارجی) اقدام کرده اند و در این میان دانشگاه علامه طباطبایی(با مدیریت خاص) بیشترین شتاب و تبدیل وضعیت را داشته است.

این فهرست به همین جا محدود نمی شود و توصیه می کنیم متن کامل مصاحبه مجتبی صدیقی معاون وزیر علوم را بخوانید تا به همه ابعاد این ماجرا پی ببرید(اینجا) ؛ البته اصل قضیه روشن است:

در دوران تاریک محمود احمدی نژاد همان هنگامی که یک عده به منابع اقتصادی چنگ می زدند گروهی نیز از نمد بورسیه وزارت علوم برای خود کلاه می ساختند و نه تنها حق جوانان مستعد دیگر را غصب می کردند که آماده می شدند برای ده ها سال بعدی حق استادانی را در دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی غصب کنند.

انگار در یک آپارتاید آموزشی به سر می بردیم و گویی همانند سپید پوستان می توانستند به جای همه سیاهان از مواهب مادی و معنوی تحصیلات عالیه بهره مند شوند.

این جماعت البته چون خود را حق مطلق می داند، منعی نمی شناسد و لذا با معدل و بی معدل و با شرط سنی و بی شرط سنی بر سر سفره ای نشستند که روی کار آمدن پدیده ای به نام احمدی نژاد برای شان گسترد.

واقعیت این است که آن مرد، هر قدر سفره های دیگران را کوچک کرد بر سر سفره های کسانی هم نان و مدرک گذاشت. مدرک واقعی دیگران را کاغذ پاره خواند و کسانی را در جست و جوی مدرک و پول مالیات همان صاحبان مدارک واقعی به جابلقا و جابلسا فرستاد!

خبر افشای بورسیه های غر قانونی دو موضوع را فرایاد می آورد:

اولی صدای جمعیت حامی احمدی نژاد در گرما گرم تبلیغات انتخاباتی در خرداد 1384 است: «فقر و فساد و تبعیض، احمدی نژاد بپا خیز!»

در حاکمیت 8 ساله وی، بخش اول این شعار (فقر)  در قالب کاهش قدرت خرید مردم و بخش دوم(فساد)با اختلاس سه هزار میلیارد تومانی جلوه کرد و بورسیه کردن غیرقانونی دانشجویان همسو را که به منزله استخدام بعدی آنان با عضویت در هیات های علمی نیز تلقی می شود می توان جلوه تبعیض دانست! با این تفاوت که شق آخر تکان دهنده تر و مستمرتر است و تبعات آن می تواند تا ده ها سال گریبان گیر نظام آموزش عالی باشد.

دومی اثر خواندنی «مزرعه حیوانات» از جورج اورول و آن عبارت مشهور است: «همه با هم برابرند. بعضی ها اما برابر ترند!»

غرض از این نوشتار اما تنها این اشارات نیست. تاکید بر این نکته یا مطالبه جامعه دانشگاهی که احساس غبن و وهن می کند نیز هست که وزارت علوم جلوی ضرر را در همین جا بگیرد. اگر شماری از اینان واجد شرایط نبوده اند در هر مرحله قابل حذف و ابطال اند و اگر راه را قانونی رفته اند ادامه دهند. اما دست کم درباره کسانی که شرط معدل و شرط سنی را رعایت نکرده اند هیچ توجیهی برای ادامه تحصیل آنان وجود ندارد.

تصور کنیم از خواندن این خبر چه حالی به جوانانی دست می دهد که از ادامه تحصیل محروم یا دچار مشکل شدند و با خبر می شوند برای جوانانی با استعداد و استحقاق کمتر،خط ویژه احداث شد.

نه شرع مقدس و نه قانون اساسی ما و نه آرمان های انقلاب اسلامی اجازه نمی دهد به این آپارتاید علمی تن دهیم و آینده دانشگاه ها را به کسانی بسپاریم که بدون برخورداری از صلاحیت های لازم علمی برای فتح کرسی های دانشگاهی خیز برداشته اند.