در جامعه از کوزه همان برون تراود، که در اوست. وقتی یک جریانی مریض است و با ذهن بیمار برای خود استراتژی تعیین میکند، شاهد این هستیم که بدرفتاری برای عده‌ای به رفتار تبدیل می‌شود و خب! طبیعی است که تعدادی از این آدم‌های بیمار موقعیت و تریبون دارند و این‌طور می‌شود که حرکت‌های بیمارگونه به نهادهای رسمی هم تسری پیدا میکند.
حجت‌الاسلام هادی غفاری، عضو شورای مرکزی مجمع «نیروهای خط امام» و رئیس موسسه الهادی است. ایشان نماینده سه دوره اول مجلس شورای اسلامی بود و در انتخابات مجلس چهارم، پنجم و هفتم ردصلاحیت شد. وی فرزند حسین غفاری از روحانیونی است که به دروغ پخش شد که قبل از انقلاب ایران در زندان بر اثر شکنجه به قتل رسید. این روحانی در گفت‌و‌گو با «آرمان» با گفتن اینکه «در جامعه از کوزه همان برون تراود، که در اوست، وقتی یک جریانی مریض است و با ذهن بیمار برای خود استراتژی تعیین میکند، شاهد این هستیم که بدرفتاری برای عده‌ای به رفتار تبدیل می‌شود و خب! طبیعی است که تعدادی از این آدم‌های بیمار موقعیت و تریبون دارند و این‌طور می‌شود که حرکت‌های بیمارگونه به نهادهای رسمی هم تسری پیدا میکند.» به پرسش‌های طرح شده پاسخ می‌گوید.تنور انتخابات در حال گرم شدن است. چرا جامعه به جایی رسیده است که بی‌اخلاقی معمولا جواب می‌دهد و بی‌اخلاق‌ها به جای اینکه طرد شوند، نتیجه می‌گیرند؟
برای ورود به این بحث دو مطلب را باید از هم جدا کنیم. اول بی‌اخلاقی و همچنین تندروی‌هایی است که تقریبا در همه کشورهای جهان مشاهده می‌شود و در ایام انتخابات عده‌ای نان خود را در بی‌اخلاقی می‌بینند و خب! گروهی هم هستند که در هر شرایطی به خودشان اجازه نمی‌دهند از چارچوب ادب و معرفت خارج شوند. نکته دوم این است که در این شرایط اگر مردم ساده و زودباور باشند، تحت تاثیر رفتارهای غیرمنطقی و غیراخلاقی قرار می‌گیرند. البته این توضیح لازم است که گاهی اوقات هم خوش‌اخلاقی مفرط نشانه‌ای از عملکرد پوپولیستی است که در این حالت سعی می‌شود با شعارهای پوشالی مردم را فریب داد. اما اگر ملتی آگاه و هوشیار باشد و چشم و گوش بسته حرفی را قبول نکند، تیر پوپولیست‌ها به سنگ خواهد خورد. بنابراین لازم است تا جامعه، جامعه‌ای باشد که خطا بین باشد، اما خطاکار نیست که در این حالت می‌توان امید داشت مردم تصمیم‌هایی صحیح بگیرند و از چهره‌های رادیکال فریب نخورند.
شما این‌طور گفتید که بی‌اخلاقی در همه دنیا وجود دارد. این بد نیست که در آستانه پایان دهه چهارم انقلابی که بر اساس ارزش‌های اسلامی بنا گذاشته شده است، تهمت و تخریب تا به این حد در رفتار عام و خاص دیده می‌شود؟
به هر‌حال این واقعیتی تلخ است که باید برایش راهکاری پیدا کنیم تا در نظامی که پسوند اسلامی دارد، بدرفتاری به حداقل ممکن خود برسد. به همین دلیل باید به دستگاه‌های رسمی و نهادهای ناظر توصیه اکید داشت که در راستای فرهنگسازی کارهای مربوطه را انجام بدهند تا مردمی با شعور و فرهنگ بالا تربیت شوند.
البته رفتارهای آن‌چنانی بعضا از سوی نهادهای رسمی و تریبون‌های مهم هم مشاهده می‌شود!
در جامعه از کوزه همان برون تراود، که در اوست. وقتی یک جریانی مریض است و با ذهن بیمار برای خود استراتژی تعیین میکند، شاهد این هستیم که بدرفتاری برای عده‌ای به رفتار تبدیل می‌شود و خب! طبیعی است که تعدادی از این آدم‌های بیمار موقعیت و تریبون دارند و این‌طور می‌شود که حرکت‌های بیمارگونه به نهادهای رسمی هم تسری پیدا میکند. متاسفانه وضعیتی را می‌بینیم که انجام شدن کارهای سخیف دیگر کسی را متعجب نمی‌کند. باید تلاش کنیم و دست در دست هم بدهیم تا این مشکل به نوعی حل شود تا رفتارهای نامتعارف بیش از این به کشور و مردم ضرر وارد نکند. باید اینکه دروغگو دشمن خداست را باور کنیم و دروغ نگوییم. متاسفانه در جامعه ما دروغ اصل شده است و هیچ‌کس از دروغگویی ابایی ندارد. چه آن هندوانه‌فروش و چه مقامات مسئول دروغ می‌گویند و این خیلی بد است.
چه کسی را می‌توان مقصر دانست؟
نباید دنبال مقصر باشیم. همه یا بد‌اخلاقیم یا با بداخلاقی کنار آمده‌ایم. به همین دلیل به جای اینکه برویم و مقصر را پیدا کنیم، همه باید به این تصمیم برسیم که دروغ نگوییم، تهمت نزنیم و هیچ چیز و هدفی را بالاتر از منفعت عمومی نبینیم. در کشور جریانی به نام دلواپسان به وجود آمده است که البته اینها بلافاصله پس از رحلت امام کارهایشان را شروع کردند و مرام آنها طوری است که هر ایرادی که از خودی باشد را به‌طور کاملا تعجب‌برانگیزی، نمی‌بینند و اگر کسی یا کسانی را در نقطه مقابل ببیند، هر نوع دستاوردی را به راحتی نادیده می‌گیرند. به عنوان مثال، همه دیدند مذاکره‌هایی که در خلال دولت‌های نهم و دهم در رابطه با پرونده هسته‌ای انجام می‌شد، نه تنها به هیچ جا نمی‌رسید، بلکه باعث می‌شد تا کشور روز به روز تحریم‌های بیشتری را متحمل شود و مردم روز به روز مشکلات بیشتری را در زندگی داشته باشند و با این وجود همین دلواپسان چیزی نمی‌گفتند تا منافع جریانی‌شان به خطر نیفتد و به همین راحتی از حرکت‌های پوپولیستی حمایت می‌کردند.
حالا در این فضایی که شما می‌گویید، حسن روحانی در چه شرایطی به استقبال انتخابات آتی می‌رود؟
آقای روحانی قطعا شرایط دشواری را در رقابت‌های انتخاباتی خواهد داشت. چون الان دلواپسان با وجود اینکه نیتشان معلوم شده است، خودشان را آماده می‌کنند تا چهار سال مدیریتی دولت را با روش‌های مختلفی تخریب کنند و هر کاری انجام خواهند داد تا به هدف شوم خود برسند. البته این توضیح لازم است که کار آنها به مراتب راحت‌تر از رئیس‌جمهور است. چون از حاشیه‌نشینی وارد فضای انتخاباتی می‌شوند و به همین دلیل است که می‌توانند هر ادعایی را مطرح کنند و بگویند اگر رئیس‌جمهور شوند، چنین و چنان خواهند کرد. اما روحانی باید بر اساس کارنامه‌اش خودش را در معرض رای مردم قرار بدهد که اتفاقا به نظر من، دولت یازدهم به خوبی توانسته در راستای آرامش عمومی تلاش کند، اما با این حال اگر قرار بر سیاهنمایی باشد، دلواپسان می‌توانند با روش خاص خودشان ذهن مردم را نسبت به دولت منحرف کنند. البته آقای روحانی ان شاءا... رای می‌آورد تا چهار سال دیگر منشأ خدمت به مردم باشد.
ظاهرا اصولگرایان به طور سفت و سختی به فکر رقابت با روحانی هستند .
این کارهایی که این روزها توسط اصولگرایان انجام می‌شود، بیشتر شبیه آب در‌هاون کوبیدن است و خودشان هم می‌دانند که هیچ شانسی برای شکست دادن رئیس دولت یازدهم ندارند. این کاندیداهایی که این روزها به عنوان گزینه‌های جبهه اصولگرایی طرح می‌شوند، یا مهره‌های سوخته‌ای هستند یا اصلا و ابدا نمی‌توانند رای لازم را جمع کنند. به همین دلیل بنده به شخصه اطمینان دارم که پیروزی روحانی در انتخابات ۹۶ بسیار قاطعانه‌تر از انتخابات ۹۲ خواهد بود. البته این توضیح لازم است که اگر به اصولگرایان اتحاد نرسند، این‌طور نیست که روحانی شانس بیشتری برای برنده شدن داشته باشد، چون آنها در این حالت تعداد زیادی از کاندیداها را وارد انتخاب می‌کنند که خب! طبیعی است به هر حال هر کدامشان رای‌هایی را به خودشان اختصاص می‌دهند و همین عامل بر رای‌های روحانی تاثیر منفی می‌گذارد. حتی من می‌توانم این را بگویم که اصولگرایان با آگاهی از اینکه هیچ شانسی در انتخابات ندارند، از عمد با چند کاندیدا می‌آیند تا به هدف خود که چیزی غیر از کاهش رای‌های روحانی نمی‌تواند باشد، برسند تا از این طریق در چهار سال دوم بتوانند با طرح این موضوع که رای‌های دولت در دور دوم تنزل پیدا کرد، راحت‌تر تخریب و سیاهنمایی کنند.
نظر شما درباره کاندیدایی در کنار روحانی چیست؟
گزینه اول و آخر جریان اصلاحات و همچنین اعتدالیون حسن روحانی است و حتما هم در انتخابات ۲۹ اردیبهشت ۹۶ ایشان با رای بالایی به عنوان رئیس دوازدهم انتخاب خواهد شد. اما از آنجا که شرایط غیرقابل پیش‌بینی است، به نظرم خوب است که یک یا چند کاندیدا برای روز مبادا داشته باشیم تا اگر خدای‌ناکرده اتفاقی افتاد، دستمان خالی نباشد.
یعنی حسن روحانی احتمالا رد صلاحیت خواهد شد؟
در این کشور وقتی شخصیت بی‌بدیلی مثل آیت‌ا...هاشمی‌رفسنجانی ردصلاحیت شدند، هر کس دیگری هم می‌تواند با این سرنوشت روبه‌رو شود.
اینکه جبهه اصلاحات گزینه‌ای غیر اصلاح‌طلب را مد نظر قرار داده است، می‌تواند نکته‌ای منفی برای این جریان سیاسی قلمداد شود؟
همه می‌دانند که مردم چقدر به اصلاحات اطمینان و اعتقاد دارند و بازهم همه می‌دانند که در درون این جریان چه چهره‌های کارآمد، سالم، دلسوز و متشخصی آمادگی خدمتی توام با تاثیرگذاری دارند. اما مشکل اینجاست که نهاد نظارتی اجازه حضور آنها را در انتخابات نمی‌دهد و به همین دلیل، اصلاح‌طلبان که در عمل نشان داده‌اند به منافع ملی بیشتر از مصالح جریانی اهمیت می‌دهند، با حمایت از روحانی کاری کردند که در سال ۹۲ کشور از بحران رهایی پیدا کرد و ان شاءا... در چهار سال آتی هم دولتی با پشتیبانی همه جریان‌های منطقی روی کار بیاید تا تاثیرات مثبتش برای همه ملموس باشد.
این حمایت می‌تواند موجب شود که اصلاح‌طلبان شرط‌هایی برای روحانی داشته باشند؟
ببینید! ما معتقدیم که در برخی از سمت‌های کلیدی کابینه آن‌طور که باید انتخاب خوبی انجام نشده است و به همین دلیل این توقع را داریم که آقای روحانی با توجه به اینکه با حمایت اصلاح‌طلبی روی کار آمده است برای مسئولیت‌های مهم توجه بیشتری به تفکر اصلاح‌طلبی داشته باشد. اما این به هیچ‌وجه نباید شرطِ حمایت تلقی شود. ما همیشه و در همه حال اولویتمان اعتلای نظام و پیشرفت کشور است و به همین دلیل روحیه‌مان اجازه نمی‌دهد که کسب قدرت و موقعیت را در اولویت بدانیم.
ارسال نظر
