روایت اول می گوید که ون گوگ پس از مشاجره پل گوگن، همسایه و همکارش، دچار جنون لحظه ای شد و در روز 23 دسامبر سال 1888 گوش خودش را برید.
ماجرای گوش بریدۀ ون گوگ، نقاش پر آوازۀ قرن نوزدهم هنوز برای خیلی ها معماست. روزنامۀ گاردین در این ارتباط دو روایت را نقل می کند که خواندن آن خالی از لطف نیست.روایت اول می گوید که ون گوگ پس از مشاجره پل گوگن، همسایه و همکارش، دچار جنون لحظه ای شد و در روز 23 دسامبر سال 1888 گوش خودش را برید.
مورخان هم این روایت راتأیید می کنند اما روایت دیگری می گوید ون گوگ عاشق یک روسپی بود و به او قول داده بود که هدیه ای ارزشمند پیشکش او کند اما بعد از مدتی نامه ای به همراه مقداری پول از برادر کوچکش تئو که حامی مالی او بود دریافت کرد. در این نامه آمده بود که معشوقۀ ون گوگ قرار است زن برادرش شود.
ون گوگ بعد از خواندن نامه گوش خودش را برید و به معشوقه اش «راشل» تقدیم کرد.
وَنسان وَن گوگ یا فینسِنت ویلم فان خوخ نقاش هلندی (زادهٔ ۳۰ مارس ۱۸۵۳ - درگذشتهٔ ۲۹ ژوئیهٔ ۱۸۹۰) یک نقاش پسادریافتگربود، که کارش تأثیر گسترده‌ای بر هنر قرن بیستم داشت.
آثار او شامل پرتره‌ها، خودنگاره‌ها، مناظر، طبیعت بی‌جان، سروها، مزارع گندم و گل‌های آفتاب‌گردان است.
ارسال نظر
