آمریکا، محتاج موتورهای فضایی روسی

 آمریکا که زمانی نه چندان دور پیشرفته ترین کشور جهان در عرصه فضایی و موشکی بود، اکنون برای ادامه حیات این صنعت و در خوشبینانه ترین حالت باید تا سال 2022 فقط به موتورهای فضایی آر دی 180 روسی تکیه کند و همزمان تلاش کند یک موتور ملی بسازد.

با وجود تنش ها و تحریم های متقابل بین مسکو و واشنگتن، آمریکا برای طرح های موشکی خود مجبور به خرید موتورهای موشکی آر-دی180 ساخت کارخانه انر گوماش روسیه می باشد و پیشتر نیز قرارداد یک میلیارد دلاری در این زمینه امضا کرده است.

آمریکا که با استفاده از فرصت دوران نابسامانی اقتصادی و صنعتی روسیه به دلیل فروپاشی شوروی در سال 1991، توانست به پیشروترین کشور در عرصه فضایی تبدیل شود، بر اثر انفجار شاتل در سال 2003 مجبور شد، تقریبا بخش اصلی برنامه های خود را در این بخش تا جایگزینی سامانه ای مطمئن متوقف کند.

اول فوریه 2003 شاتل فضایی کلمبیا پس از انجام ماموریت خود هنگام ورود به جو زمین منفجر شد و هفت سرنشین آن کشته شدند که به فاجعه بزرگ علمی فضایی این کشور شهرت یافت.

رابرت اوروک معاون وزیر دفاع آمریکا در باره نیازهای این کشور به سامانه موتورهای موشکی ساخت روسیه اعلام کرده است: پنتاگون در شش سال آینده تا زمان ساخت موتور فضایی در داخل نیاز به خرید 18 موتور ار.دی-180 برای پرتاب ماهواره های نظامی دارد و تا زمانی که نتوانیم موتور موشک فضایی بسازیم باید به خرید موتورهای روسی تکیه کنیم.

خبرگزاری اسپوتنیک در باره تازه ترین تحولات مربوط به معامله موتور موشکی مسکو و واشنگتن نوشته است: سنای آمریکا لایحه تخصیص بودجه سال 2017 وزارت دفاع را در دستور کار قرار داده است که در صورت تأیید و تصویب، فقط فرصت خرید 9 موتور روسی برای پنتاگون فراهم خواهد شد.
بیل نلسون سناتور از حزب دموکرات و عضو کمیته سنا در امور نیروهای مسلح نیز قید می کند که هنوز معلوم نیست، پنتاگون چه تعداد موتور موشکی روسی آر - دی، نیاز دارد، در حالیکه نظامیان آمریکایی هم اعتراف می کنند ساخت چنین موتوری برای آمریکا ممکن است بیش از پنج سال وقت بگیرد.

خبرگزاری TASS به نقل از نلسون نوشته است که ممنوعیت زودرس از کاربرد این موتورها میلیاردها دلار زیان برای مالیات دهندگان و تهدید امنیت ملی به علت محدود کردن امکان فرستادن ماهواره ها به فضا را در پی خواهد داشت.

این سناتور پیشنهاد کرده تا با اصلاح بودجه دفاعی، پنتاگون بتواند تا 31 دسامبر 2022 موتورهای موشکی را از روسیه خریداری کند. چندی پیش نیز فرانک کندال معاون امور تدارکات و فناوری وزارت دفاع آمریکا گفته است که اجتناب و پرهیز زودرس از کاربرد موتورهای روسی یک میلیارد دلار برای پنتاگون ضرر دارد. به نوشته اسپوتنیک وی همچنین هشدار داده است که شرکت های آمریکایی بر خلاف پیش بینی زمانی قبل، موتور جایگزین را می توانند دو سال دیرتر یعنی بعد از 2021 طراحی کنند.

برنامه‌های فضایی آمریکا چطور به موتورهای روسی وابسته شد؟

قرارداد بین مسکو و واشنگتن برای تحویل 101 موتور آر - دی 180 با ارزش تخمینی یک میلیارد دلار سال 1997 امضا شد ولی در میانه سال 2014 کنگره آمریکا به خاطر تیرگی روابط با روسیه، ممنوعیت استفاده از موتورها را برای بعد از سال 2019اعلام کرد، اما پس از گذشت مدتی با درک اینکه آمریکا در عرض سه سال توان طراحی و ساخت موتور ملی موشکی را ندارد، ممنوعیت بی اثر شد و بلافاصله شرکت United Launch Alliance برای تامین نیازهای خود 20 موتور اضافی آر- دی 180 را سفارش داد.

از سوی دیگر براساس برنامه های در دست اقدام، در زمان حاضر چند شرکت آمریکایی از جمله United Launch Alliance نوزاد دو شرکت عمده آمریکایی Boeing و Lockheed Martin مشغول کار روی طرح موتورهای جدید موشکی آمریکا هستند تا سبب خودکفایی این کشور شود.

روسیه تنها دارنده امکانات پرتاب موشک برای حمل ماهواره و تاسیسات فضایی ارائه دهنده این خدمات به کشورهای دیگر است که آمریکا و اعضای اتحادیه اروپا از این سامانه ها روسی استفاده می کنند و حتی از پایگاه های خارج از مرزهای خود نیز عملیات پرتاب را برای کشورهای دیگر اجرا می کند.

مسکو افزون بر درآمد پرتاب های فضایی، اعتبار ویژه ای در این حوزه برای خود قائل می باشد و در صدد حفظ آن و ایمنی کامل پرتاب های آینده است و با وجود برنامه های آمریکا برای بازگشت دوباره به این عرصه، در صدد حفظ جایگاه اول جهانی خود است.