یادداشت زیباکلام درباره توهین به مولاوردی
آخرین نکته این است که وقتی ۳۷ سال پیش انقلاب شد خیلی از افراد معتقد بودند که مدل نظام اسلامی در جمهوری اسلامی بهپا میشود؛ مانند دموکراسیهای غربی و یا نظامهای شرقی نیست این نظام سیاسی پر از اخلاق و کرامت انسانی است.
توهینی که هفته نامه «یالثارات» (حسین(ع) را حذف کردم) به معاون امور زنان و خانواده داشته اوج بیاخلاقی و بیتقوایی سیاسی است که ما شاهد آن هستیم.وقتی جریاناتی وابسته به قدرت و حکومت این گونه به خودشان اجازه میدهند که به دیگران توهین کنند و به یک مسئولی که بر اساس تصاویر منتشر شده از او، یکی از کاملترین حجابها را دارد و در سخنرانیها و رفتارهای ایشان، یکی از محجوبترین و پاکترین وشایستهترین و اخلاقیترین رفتارهای ممکن را میبینیم، الفاظ ناشایست نسبت دهند، چیزی جز سقوط اخلاق در میان جریان تندرو را نمیتوان دریافت کرد. وقتی جریانات وابسته به قدرت به خودشان اجازه میدهند که به فردی این گونه توهین کنند آن هم فردی که رفتارهایش در طول این دو سال برگرفته از اسلام ناب بوده است، این نشان دهنده غایت بیاخلاقی و بیتقوایی سیاسی از یک سو و از سوی دیگر نشان از ضعف در دستگاههای نظارتی بر مطبوعات است که جریانات وابسته به حکومت و باندهای قدرت هیچ نگرانی و ترسی از آنان ندارند. بنده به عنوان یک استاد دانشگاه وقتی نامه سرگشاده و یادداشت مینویسم بارها بالا و پایین میکنم تا مبادا قوه قضاییه مکدر شود یا اعلام جرم کند ولی من یقین دارم بسیاری از رسانههای جریان تندرو اعم از رسانههای فضای مجازی، هفته نامه و روزنامه تنها مسئلهای که در نگارششان وجود ندارد دغدغه است، آن قدر احساس قدرت میکنند که عملا هر چه که بخواهند مینویسند و به هر کسی توهین میکنند بنده صادق زیباکلام به اندازه وزن نویسنده یالثارات مطلب به صورت مصاحبه، سخنرانی و یادداشت دارم اما یک توهین و اساعه ادب پیدا نمیکنید حتی به افرادی که به من دشنام دادهاند البته بخشی از آن به این دلیل است که حتی اگر قوه قضاییه به من تضمین داده بود که میتوانستم به هر فردی به هرروشی صحبت کنم باز هم به خودم اجازه نمیدادم که به فردی مانند خانم مولاوردی توهین کنم. بخش دیگر به دلیل دغدغهای است که از قوه قضاییه دارم، آیا واقعا مطبوعات وابسته به حکومت مانند سایر رسانهها، دغدغههایی مانند توقیف و یا اعلام جرم دارند و یا اینکه آنها به راحتی هر اتهامی را به دیگران نسبت میدهند؟ این مسئله چه چیزی را نشان میدهد. بیقانونی تنها این نیست که چراغ قرمزی را رد کنیم و یا رشوهای پرداخت شود. وقتی نشریهای وابسته به قدرت با عبور از حیطه قانون، توهین میکند چطور میتوان از مردم توقع داشت که به قانون احترام بگذارند. گویا صاحبان قدرت تنها مسئلهای که برایشان اهمیتی ندارد رعایت قانون و چارچوبهای قانونی است. آخرین نکته این است که وقتی ۳۷ سال پیش انقلاب شد خیلی از افراد معتقد بودند که مدل نظام اسلامی در جمهوری اسلامی بهپا میشود؛ مانند دموکراسیهای غربی و یا نظامهای شرقی نیست این نظام سیاسی پر از اخلاق و کرامت انسانی است. نظامهای غربی و شرقی ماکیاولی هستند. هدف برای آنها وسیله را توجیه میکند بنابراین رجال غربی و سیاسیون آنها اخلاق را مانند آب خوردن زیر پا میگذارند دلم میخواهد از این افراد بپرسم که بینی و بین ا... ما ماکیاولیتر رفتار میکنیم یا نهادهای وابسته به قدرت در کشورهای غربی؟ آیا ما به انسانها راحتتر توهین میکنیم یا مطبوعات غربی؟ فکر نمیکنم کار دشواری نباشد اگر بخواهیم میزان اخلاق سیاسی و رسانهای را میان رسانههای وابسته به قدرت در ایران و کشورهای غربی بسنجیم. و چقدر دشوار است اگر بفهمیم که نتیجه آنهمه تلاش، آنهمه شهید و آنهمه رشادت در صدرا انقلاب برای برپایی اخلاق در جامعه، به اندک شکستی برای جریان تندرو، بر باد میرود.
منبع: قانون
ارسال نظر