لزوم درایت و هوشیاری در رابطه با عربستان
برخلاف سياستي كه طرف سعودی در منطقه دارد بايد گفت كه سياست ایران بخصوص پس از روی کار آمدن دولت تدبیر و امید، مثبت و مبتنی بر تعامل بوده است

ايران از همان دوران قبل از پيروزي انقلاب اسلامي نيز روابط خوب و نزديكي با عربستان نداشته و طي سالهای پس از انقلاب نیز روابط تهران و عربستان بارها با فرازونشیب همراه بوده است به همین دليل ميتوان گفت اختلافات دو كشور به هيچ روي تازگي ندارد. گمان ميرود كه تهران مسائل خود را با غرب نسبت به عربستان آسانتر ميتواند حلوفصل کند زيرا سابقه اين اختلافات و چالشها ميان تهران و شيخنشینان حاشيه خليج فارس و عربستان به گذشته بازمیگردد و اظهارنظرهاي منفي و وارد كردن اتهامات اينچنيني به ايران با توجه به دولتمردان جدید عربستان و سياستهاي افراطي و جنگطلبانه وزير خارجه اين كشور چندان هم دور از ذهن به نظر نميرسد. برخلاف سياستي كه طرف سعودی در منطقه دارد بايد گفت كه سياست ایران بخصوص پس از روی کار آمدن دولت تدبیر و امید، مثبت و مبتنی بر تعامل بوده است اما بعید به نظر میرسد پيام دوستي ایران از پس رفع مشکلات بین دو کشور برآید. سطح انتظار عربستان از ايران در منطقه بالاست و از سويي در پي توافق اخير هستهاي، حجم وسيعي از اتهام از سوی رياض روانه تهران شد. به همين دليل اكنون امكان اصلاح يا به عبارتي بهبودي روابط ميان دو كشور سخت شده است. در حال حاضر مثلث شومي از سوی عربستان، قطر و تركيه در منطقه علیه منافع ایران شكل گرفته كه پس از ورود جدی روسيه به بحران سوريه اقداماتشان نیز جدیتر شده است. بويژه از زماني كه ايران سركوب داعش و ساير تروريستهاي افراطي در سوريه را در پيش گرفت تا فضا براي حفظ اين كشور و بقاي بشار اسد فراهم شود. از اين روي با اظهارات اخير وزير خارجه كشورمان مبني بر اينكه «چرا با برادران عربي خود و عربستان در منطقه توافق نكنيم» هيچ تغييري در سياست عربستان نسبت به ایران به وجود نخواهد آورد؛ زيرا حكومت جديد عربستان و وزير خارجه سعودي هيچ منطق سياسي نداشته و حتي ملك سلمان هم نيز همين طور است.
دستگاه حكومتي عربستان به علت وابستگيهاي عميقي كه به آمريكا دارد تحت نفوذ دولتمردان ایالات متحده چنين اظهارنظرهايي را مطرح ميكند بنابراين ايران بايد با درايت و هوشياري مراقب روابط خود با كشورهاي عربي منطقه و عربستان باشد؛ چرا كه كشورهاي جنگطلب و غير دوست اطراف ما را احاطه كردهاند. با توجه به اختلافاتي كه ميان ايران و عربستان وجود دارد، تهران بايد تلاش كند ضمن اينكه مواضع قدرت خود محافظت میکند خويشتنداري خود را نیز حفظ کند. با كمك اين سياست ميتوان رياض را مديريت كرد و در نهايت اینکه عربستان کوچک تر از آن است که بتواند اقدامي عليه ايران انجام دهد. از سويي تهران نیز ميتواند پاسخ رياض را مبني بر اعلام جنگ و مقابله به بدترين شكل بدهد اما اين اقدامات تبعات پیشبینی نشدهای برای منطقه خواهد داشت. عربستان با آمريكا، فرانسه و انگلستان پيمانهاي دفاعي پنهاني دارد از اين رو در پيش گرفتن سياست خويشتنداري از سوي دستگاه ديپلماسي ايران گزينه معقولتري به نظر ميرسد.
ارسال نظر