پیامدهای نشست مقدماتی کنفرانس مونیخ در تهران
هم‌اكنون فضاي امنيتي جهان متوجه رقابت شديد ميان قدرت‌هاي بزرگ جهاني براي نزديك شدن به ايران در ميدان عمليات نظامي و با موضوع مبارزه با تروريسم در جغرافياي سوريه است.
روزنامه آرمان در یادداشتی به قلم مهدی مطهر نیا نوشت:كنفرانس امنيتي مونيخ يك كنفرانس بين‌المللي قابل اهميت درگستره بازيگران بين‌المللي رسمي و غير رسمي است كه در آن كشور‌هاي گوناگون به واسطه ساختار اين كنفرانس و پيشينه تاريخي آن با سهولت بيشتري به بيان مواضع خود مي‌پردازند؛ زيرا اساسا بيان مواضع در اين كنفرانس به‌مثابه بيان مواضع در كنفرانس اقتصادي بين‌المللي است كه داراي ابعاد غيرانتفاعي و بيان مواضع و رهيافت‌هاي متفاوتي است كه در عرصه تعريف عملياتي رفتار امنيتي معني پيدا مي‌كند و چيزي شبيه داووس در ارتباط با اقتصاد در كنفرانس امنيتي مونيخ چهره نشان مي‌دهد و به واسطه اين ساختار و ساخت تاثيرگذار آن، در ارتباط بازيگران رسمي و غيررسمي و در عين حال آزادي بيشتر در بيان رويكرد‌هاي واقع‌مدارانه رفتار امنيتي كشور‌ها از اهميت برخوردار مي‌شود اما، اين‌بار نه اهميت موضوع متوجه كنفرانس امنيتي مونيخ و هويت و جايگاه و ظرفيت آن بلكه متوجه جغرافياي نشست مقدماتي كنفرانس امنيتي مونيخ و اعضاي شركت‌كننده در اين كنفرانس در تهران در جغرافياي زماني پذيرش برجام توسط ايران است.
هم‌اكنون فضاي امنيتي جهان متوجه رقابت شديد ميان قدرت‌هاي بزرگ جهاني براي نزديك شدن به ايران در ميدان عمليات نظامي و با موضوع مبارزه با تروريسم در جغرافياي سوريه است. چين نماينده ارشد ارتش خود را به تهران فرستاده و او در بازگشت طی بيانیه‌اي ارتقای سطح همكاري‌هاي نظامي با ايران را هدف کشورش اعلام کرده است. روسيه نیز تلاش دارد در چارچوب ارتباط چهارجانبه برای مديريت مبارزه با تروريسم خود را به ايران نزديك كند و امروز ما شاهد آن هستيم كه كنفرانس امنيتي مونيخ با بازيگران غربي در پي ايجاد چنين فضايي است و اين نشان مي‌دهد همان‌گونه كه بارها اعلام شده است در هندسه جهاني آينده قدرت، ايران از جايگاه بسيار رفيعي برخوردار است و جغرافياي ايران بر اساس ژنوم ژئوپلتيك به عنوان يك فرصت تاريخي در يك موقعيت بر‌تر تاريخي به عنوان يك فرصت گرانسنگ از سوي برنامه‌ریزان سياسي ايران مورد بهره‌برداري قرار گيرد به شرط آنكه به جاي ايجاد نوعي رويكرد يكجانبه با نظم آينده بين‌المللي، اندازه خود را در تاثير‌گذاري و شكل‌دهي آينده هندسه قدرت در جهان بالا برده و به قدرت‌هاي بزرگ جهاني كه مي‌توانند در يك سلسله مراتب منفعتي بيشترين منافع ملي را براي ايران حاصل نمايند، نزديك شوند. اين نيازمند يك خردورزي سياسي در ارتباط با آينده نظم نوين جهاني و نظم آينده موثر بر ايران است و لذا كنفرانس امنيتي مونيخ و نشست مقدماتي آن در تهران يك پيام آشكار به محيط سياسي بین‌المللی ارسال مي‌كند و آن اينكه ايران در يك دوره تغيير سياست از تقابل به تعامل قرار گرفته است و همين معنا مي‌تواند تا حدود زيادي ايجاد امنيت داخلي و نظم منطقه‌اي را در آينده سهل‌تر کند.
نظرات بینندگان
غیر قابل انتشار: ۰
| در انتظار بررسی: ۱
| انتشار یافته: ۱
ارسال نظر
"پيام آشكار ایران"
باید
یک
Transform/Transformation
باشد!
نه (صرفاً)
یک
Reform/Reformation ِ بی خاصیّت!
[ البتّه،
این Metamorphosis
با آن چیزی که دیگران میخواهند!
قطعاً،
متفاوت است/باید باشد.
(در این جغرافیا!
همه ی "مهندسی"ها
خود-خواسته،
آگاهانه و
کاملاً، هدفمند هستند/باید باشند. )]