انتخابات آینده دوقطبی فساد و سلامت

روزنامه آفتاب یزد در یادداشتی به قلم سید علیرضا کریمی نوشت:گویا رونمایی مستمر از فساد دوران دولت گذشته به مذاق حامیان سابق این دولت خوش نیامده است. آنان اگرچه این روزها «آلزایمر وخیم» گرفته‌اند و فراموش نموده‌اند که رئیس دولت قبل را اصولگرا و از او حمایت می‌نمودند اما ترجیح نمی‌دهند بیش از این لایه‌های پنهانی عملکرد دولتین نهم و دهم رسانه‌ای شود. در واقع اگرچه استراتژی این روزهای جریان اصولگرا «فرار از احمدی‌نژاد» است اما گویا به این باور «صحیح» رسیده‌اند که هر چه قدر هم که خود را به فراموشی زده و سریع‌تر فرار نمایند باز هم مفری از رئیس دولت قبل ندارند و به باور مردم پای این جریان مدعی اصولگرایی در این ماجراها گیر است.

مصداق روشن گزاره فوق گزارش چند روز پیش یکی از روزنامه های اصولگراست. این روزنامه در گزارشی با عنوان «پیش به سوی انتخابات با اسم رمز فساد!»

مدعی شده است که رویکرد دولت و رسانه‌های اصلاح طلب «هر روز یک فساد تا شب انتخابات» است. در حقیقت نویسنده گزارش تلاش نموده تحت یک دعای اثبات نشده خشم و انزجار خود را از پرداختن به فسادهای زمان دولت قبل اعلام نماید. در این خصوص نکاتی قابل عرض است:

اول: همگان نیک می‌دانند جریان مدعی اصولگرایی به دلیل شدت لطفی که به دولت احمدی‌نژاد داشت بسیار تلاش می‌نمود همه چیز در ویترین گل و بلبل به نظر برسد و مردم تصور نمایند اوضاع به شدت بر وفق مراد است. از همین رو آن دولت و جریان اصولگرا با ابزارهای مختلفی که وجود داشت رسانه‌های مستقل را مجاب نموده بود که در مورد کژی‌ها و نواقص دولت دم نزنند و اگر فسادی هم دیدند بگویند و بنویسند «ندیدیم»! به نظر اکنون هم این جریان با توسل به اتهام و خلاف گویی و بعضا توهم قصد دارد همان داستان را پیاده نماید و مانع پرداختن رسانه‌ها به ابعاد پنهان کارنامه دولت قبل و فسادهای رخ داده در آن شود.

دوم: نکته جالب توجه آنکه دولت حسن روحانی این روزها دست به هر اقدامی می‌زند متهم به سوءاستفاده انتخاباتی می‌شود. تا دیروز موضوع مسئله هسته‌ای و رسیدن به توافق تاریخی باعث شده بود تا برخی جریان‌های مدعی اصولگرایی ادعا نمایند که دولت قصد دارد از توافق هسته‌ای برای انتخابات خرج کند و اکنون هم پرداختن به گوشه‌ای از فسادهای رخ داده در دولت قبل باعث شده این جریان مدعی شود که دولت هدف سوئی داشته و به دنبال جذب رای است. به نظر می‌رسد پاسخ به هر دو ادعا یکسان است. با توجه به عصر انفجار اطلاعات مردم قضاوت خواهند نمود و منتظر اجازه اصولگرایان نمی‌شوند. به عبارت ساده وقتی جامعه به چشم خود می‌بیند اصولگرایان علیرغم 6 سال «شبه» مذاکره هسته‌ای توفیری نداشتند و تنها 6 قطعنامه نصیب ملت نمودند مسلم است که توافق تاریخی هسته‌ای که توسط این دولت به وقوع پیوسته به نظرشان می‌آید و طبق همان تصمیمات سیاسی آتی خود را می‌گیرند. در مورد فسادهای دولت قبل نیز همین نکته مصداق دارد. جریان اصولگرا اگر نگوییم متهم اصلی به هر حال یکی از متهمان این فسادهاست و بایستی نسبت به چرایی شکل گیری این حجم از فساد و سکوت‌شان پاسخگو باشند. طبعا آقایان مدعی اصولگرایی زمانی که معجزه هزاره سوم را حلواحلوا می‌نمودند بایستی به این روزها فکر می‌کردند. مع الذکر چه بخواهیم و چه نخواهیم مردم از دزدی بیزارند و به قول یکی از نمایندگان مجلس از حجم فسادها به ستوه آمده‌اند، بنابراین طبیعی است که در انتخابات آتی دو قطبی فساد- سلامت شکل بگیرد. جریان مدعی اصولگرایی نباید انتظار داشته باشد مردم از فساد و دزدی استقبال نمایند چشم خود را روی گذشته بسته و در انتخابات شرکت نمایند. دانستن حق مسلم ملت است.