سیدحسن خمینی: ایران متعلق به همه ماست / در تعیین مصالح نظام مصلحت را نباید تنگ و محدود دید
سیدحسن خمینی اضافه کرد: همه ما باید این باور را درون خود نهادینه کنیم که ایران متعلق به همه ماست و هیچ کدام از ما به تنهایی نمیتوانیم ادعا کنیم که این سرزمین از آن ماست. بهگفته او، همه مردم باید نسبت به ایران و نظام احساس تعلق خاطر داشته باشند لذا در تعیین مصالح نظام مصلحت را نباید تنگ و محدود دید بلکه باید به گونهای آن را تعریف کرد که مصالح مردم و نظام همزمان در آن جای داشته باشد و تفاوتی میان این دو به وجود نیاید. او در پاسخ به دغدغهها و گلایههای رسانهای برخی از حاضران در جلسه، سخنان خود را با تأکید بر این نکته به پایان برد که «باید امیدوار بود.»

آیت الله سیدحسن خمینی یادگار امام، روز گذشته در دیدار با مدیران و دبیران رسانههای «ایران» و «ایرنا» ضمن تأکید بر ضرورت امیدواری، تأکید کرد که همه ما باید این باور را درون خود نهادینه کنیم که ایران متعلق به همه ماست و هیچ کدام از ما به تنهایی نمیتوانیم ادعا کنیم که این سرزمین از آن ماست.به گزارش شبکه اطلاع رسانی تدبیر و امید؛سید حسن خمینی راه برون رفت از مشکلات موجود را نیز احیا و تقویت بیشتر وحدت داخلی و همافزایی ملی دانست و تأکید کرد: در چنین شرایطی نه تحریم کارگر خواهد افتاد و نه تهدید. او روایات گوناگون و مثالهای فراوانی را ذکر کرد که تأکید کند اصل باید مردم باشند و اتحاد حول آنان.
یادگار امام، در ادامه به سختیهای کار رسانهای هم اشاره کرد و با بیان اینکه اعتماد به رسانه مصداق و کانال اعتماد به مردم است و اعتماد به رسانه و مردم منجر به تقویت اعتماد عمومی به حاکمیت خواهد شد، بر ضرورت امیدواری به آینده و گذر از مشکلات موجود تأکید کرد.
وی گفت: اگر امید وجود نداشته باشد هیچ کاری از دست کسی بر نمیآید.
سیدحسن خمینی اضافه کرد: همه ما باید این باور را درون خود نهادینه کنیم که ایران متعلق به همه ماست و هیچ کدام از ما به تنهایی نمیتوانیم ادعا کنیم که این سرزمین از آن ماست. بهگفته او، همه مردم باید نسبت به ایران و نظام احساس تعلق خاطر داشته باشند لذا در تعیین مصالح نظام مصلحت را نباید تنگ و محدود دید بلکه باید به گونهای آن را تعریف کرد که مصالح مردم و نظام همزمان در آن جای داشته باشد و تفاوتی میان این دو به وجود نیاید. او در پاسخ به دغدغهها و گلایههای رسانهای برخی از حاضران در جلسه، سخنان خود را با تأکید بر این نکته به پایان برد که «باید امیدوار بود.»
ارسال نظر