چرا فقط یک طرف ماه را میبینیم؟
شاید شنیدهباشید که میگویند ماه یک نیمه تاریک دارد که ما هیچوقت آن را ندیدهایم. احتمالا برایتان باور کردنی نبوده و گفتید لابد خرافات است یا از این شایعههای اینترنتی. ولی خب باید بگوییم اتفاقا این یکی حقیقت دارد. ما همیشه فقط یک سمت ماه را میبینیم.

ماه، چه وقتی هلالی است و چه زمانی که کامل میشود همیشه فقط یک سوی خودش را به ما نشان میدهد و سوی دیگر تا همین چندسال پیش شبیه یک معما باقی ماندهبود اما چرا این اتفاق میافتد؟ قدیم مردم فکر میکردند خب شاید چون ماه ثابت است و حرکتی ندارد برای همین ما فقط یک طرفش را میبینیم ولی خیلی زود مشخص شد اشتباه است.
یکطوری انگار ماه، زمینیها را هیپنوتیزم کرده و ما متوجه حرکتش نمیشویم. زمین خودمان را که خوب میشناسیم و میدانیم که هر 24 ساعت یک بار به دور خودش میچرخد. ماه هم به دور خودش و به دور زمین میچرخد.
مسئله اینجاست که زمانی که طول میکشد تا ماه به دور خودش بچرخد و مدت زمانی که به دور زمین میچرخد با هم برابر است. (هنگ کردید؟ چارهای نیست فعلا یک نفس عمیق بکشید.) حدود 27 روز طول میکشد که ماه دور خودش بچرخد و دقیقا همین تعداد روز طول میکشد تا دور زمین بچرخد، بنابراین انگار همیشه یک طرفش را به سمت ما نگه داشتهاست.
اگر یکی از گودالهای ماه یا همان نقاط تیره ماه را برای خودتان نشانه بگذارید و شبهای مختلف سال به آن نگاه کنید میبینید که تا وقتی ماه کامل است همان بخش تیره را میتوانید ببینید. برای این که کَلَک ماه را بفهمید میتوانید یک سیب در دست بگیرید و در یک طرف آن نشانهای بگذارید و همزمان که دور دوستتان میچرخید، سیخ سیب را بگیرید و با همان سرعتی که میچرخید سیب را هم به دور خودش بچرخانید. دوستتان میبیند که با چرخش شما و سیب، همچنان همان سمتی از سیب که علامت دارد، به سمتش خواهدبود./ خراسان
در همین زمینه بخوانید
ارسال نظر