لزوم تغییرات اساسی در سیاست منطقه‌ای و داخلی
یعنی اگرچه اتحادیه اروپا برای ما کار خاصی انجام نداده ولی به هیچ وجه حاضر نیست ایران از برجام فاصله بگیرد و دیدیم که کاخ سفید، فرانسه و آلمان و انگلستان به رویکرد جدید ایران واکنش نشان دادند.
روزنامه آرمان در یادداشتی به قلم علی بیگدلی نوشت:جامعه سیاسی آمریکا و کاخ سفید همچنان تا حدودی دچار یک نظام دوقطبی شده یعنی هر دو طرف دچار یک نوع بی‌تصمیمی شده‌اند. آنچه الان در خلیج فارس و دریای عمان اتفاق می‌افتد، شاید احتیاج نداشته باشد در نهایت اسناد قطعی در جهت اثبات اتهام ایران به‌دست بیاید. اگرچه غیر از انگلستان، فرانسه و آلمان هنوز این قضیه را تایید نکرده‌اند ولی آمریکایی‌ها به دنبال این هستند که مسأله ایران را به یک موضوعی جهانی تبدیل کنند. یک ائتلاف جهانی علیه ایران به‌وجود بیاورند که این ائتلاف می‌تواند افکار عمومی داخل آمریکا را به رضایت وادار کند. درحالی که الان مردم آمریکا به ورود آمریکا به جنگ دیگری راضی نیستند. از طرف دیگر فضای بین‌المللی هم این اجازه را در صورت تحقق این ائتلاف به آمریکا نمی‌دهد.بنابراین هدف اصلی آمریکا از همه این اتفاقات، این است که ایران را در گوشه‌ای هم از جهت اقتصادی و هم از جهت سیاسی و نظامی تحت فشار قرار دهد و هدف اصلی حرکت به این سمت و سو است. از طرفی صحبت‌های بهروزکمالوندی، سخنگوی سازمان انرژی اتمی، و رئیس‌جمهور به منزله وارد شدن ما به شرایط خاصی است. یعنی اگرچه اتحادیه اروپا برای ما کار خاصی انجام نداده ولی به هیچ وجه حاضر نیست ایران از برجام فاصله بگیرد و دیدیم که کاخ سفید، فرانسه و آلمان و انگلستان به رویکرد جدید ایران واکنش نشان دادند. شاید به این امید هستیم که روسیه و چین در همه حال در کنار ما باشند که این بحث جداگانه‌ای است. ولی اگر دست عملا از برجام بیرون خارج شویم، ارتباطاتمان با دنیا قطع خواهد شد. یعنی هیچ روزنه امیدی باقی نمی‌ماند و اتحادیه اروپا را کاملا از دست خواهیم داد. حتی ممکن است اتحادیه اروپا نیز ما را تحریم کند.
بنابراین فارغ از تصمیم شورای امنیت هم از تحریم‌های آمریکا و هم تحریم‌های اتحادیه اروپا برای ما فضا تنگ‌تر خواهند کرد. با اینکه بند 26 و 36 برجام حاکی از این است که اگر یکی از کشورها به تعهداتش عمل نکند، کشور دیگر یعنی ایران می‌تواند دست به اقداماتی بزند که خودش ایجاد و اصلاح کند ولی باید ببینیم در چه فضایی هستیم . ما در شرایطی هستیم که بخواهیم دست به غنی‌سازی‌ای بیش از سهمیه‌ای که برجام تعیین کرده یا تولید آب سنگین و چنین اقداماتی بزنیم؟ آیا فضای بین‌المللی و اتحادیه اروپا فشارهایشان را بر ما افزایش می دهند؟ با صحبت‌های وزیر خارجه آلمان که گفت نمی‌توانند معجزه کنند، اینستکس هم به مرحله اجرایی نرسید. درواقع انگلیس و فرانسه و آلمان که مسئولیت اینستکس را برعهده داشتند و مسئولیت اجرایی‌اش بر عهده آلمان است، با سفر وزیر خارجه آلمان به ایران تمام انتظارات ما منفی شد. در کنفرانس امنیتی مونیخ وزیر خارجه آلمان به وزیر خارجه کشورمان گفته بود حاضرند اینستکس را اجرایی کنند به شرط اینکه سه شرط توسط ایران اجرا شود. محمدجواد ظریف هم پاسخ را به بعد از مشورت با تهران موکول کرد و در نهایت مقامات مسئول هم عنوان کردند که به هیچ وجه از این موضوعات کناره‌گیری نخواهند کرد.
بنابراین این مسأله همین‌طور منجمد باقی ماند و اینستکس هم هنوز اجرایی نشده است. درمجموع اظهارنظر قطعی خیلی سخت است. ولی مسیری که داریم ادامه می‌دهیم و به گفته مقام معظم رهبری هیچ راهی جز مقاومت نیست و صحبتی که با نخست وزیر ژاپن داشتند، فصل‌الخطاب بود. بنابراین اگر بخواهیم روی همین محورها که ترسیم کرده‌ایم، حرکتمان را ادامه دهیم باید با دقت کامل از این مسیر عبور کنیم. تنها راه صحیح و درست مقاومت هوشمندانه است.
ارسال نظر
