عاقبت رابطه با انگلیس چه می‌شود؟
ورود مجلس به ماجرای رابطه با انگلیس به صلاح نیست و لزومی‌برای طرح آن در صحن علنی وجود ندارد. به ویژه آنکه تلاشهایی در سالهای گذشته برای ورود به فضای قانونگذاری در رابطه با کشور انگلستان شد، اما ثمربخش نبود.
این روزها در محافل سیاسی بیشتر بحث بر سر صحبت هایی است که مقامات بریتانیا درباره ایران زده‌اند. یکی از نماینده های مجلس پیشتر اعلام کرده بود قرار است طرحی به مجلس ارائه شود تا روابط دیپلماتیک ایران و بریتانیا محدود شود. رابطه ایران و انگلیس که می‌رفت بعد از 5 سال دوباره به صورت رسمی از سر گرفته شود، این بار به صورت عمیقی در حال تغییر است. کمتر از چهار ماه است که سفیر بریتانیا به ایران آمده و تازه دو هفته می‌شود که حمید بعیدی‌نژاد به عنوان سفیر ایران در بریتانیا به دیدن ملکه الیزابت دوم رفت و استوارنامه اش را تقدیم او کرد. اما با اظهارنظر خصمانه مقامات این کشور در رابطه با ایران، نماینده های مجلس طرحی را به مجلس تقدیم کرده‌اند که حاوی تقاضای آنها برای کاهش روابط دیپلماتیک ایران و بریتانیا است. نمایندگان مجلس درباره این طرح به مردم سالاری توضیح داده اند.طرحی برای کاهش روابط دیپلماتیک
حسینعلی حاجی دلیگانی نماینده مردم شاهین‌شهر در مجلس شورای اسلامی‌در گفت‌وگو با تسنیم از تقدیم طرح «کاهش روابط دیپلماتیک با انگلیس» به هیئت رئیسه مجلس خبر داده و گفته است: این طرح دیروز به هیئت رئیسه مجلس تقدیم شده است. او با بیان اینکه این طرح با استناد به اصل یکصد و پنجاه و دوم قانون اساسی تنظیم شده است، ادامه داد: با توجه به اظهارات مداخله‌جویانه نخست‌وزیر انگلیس در شورای همکاری خلیج‌فارس در مورد جمهوری اسلامی‌ایران، طرح کاهش روابط دیپلماتیک با انگلستان توسط نمایندگان تهیه و به هیئت رئیسه مجلس تقدیم شد. نماینده مردم شاهین شهر در مجلس شورای اسلامی‌تصریح کرد: بر اساس این طرح وزارت امور خارجه مکلف است در چارچوب حفظ استقلال، عزت، منافع ملی و دفاع از حقوق ملت بزرگ ایران، ظرف مدت 2 هفته روابط سیاسی خود را با دولت انگلیس به سطح کاردار تنزل دهد و روابط اقتصادی و بازرگانی را نیز به حداقل ممکن برساند.
اگر موضعشان را تغییر دهند، ما هم تغییر می‌دهیم
اردشیر نوریان درباره این طرح می‌گوید: در بحث شکلی و جایگاه قانونی، نمایندگان در مورد تمام رویدادهای کشور حق اظهار نظر دارند و طبیعتا این حق در غالب رای اعتماد – استیضاح – سوال و تذکر به شکل یک طرح در میان گذاشته می‌شود. نماینده مردم شاهین‌شهر در مجلس درباره روابط ایران و بریتانیا می‌گوید: مجموعه اقداماتی که بریتانیا در تنظیم روابط خود با کشور ما انجام داده، دارای عناصر متفاوتی است. بنابراین هر کشوری بر اساس منافع خود سطح مناسباتش را با دیگر کشورها تنظیم می‌کند. کسانی که طرح مزبور را تهیه کرده‌اند معتقدند، در حال حاضر روابط لندن – تهران یکسویه، فرصت طلبانه و در حقیقت نافی بخش‌هایی از منافع ملی جمهوری اسلامی‌ایران است. او طرح کاهش سطح روابط با انگلیس را برگرفته استدلال برخی از نمایندگان محترم مجلس نسبت به مواضع لندن برشمرده و می‌گوید: البته بنده اعتقاد دارم هیچ کس نمی‌تواند نقش جمهوری اسلامی‌را در سیاستهای نظام بین‌الملل به ویژه در نظم منطقهای نادیده گرفته و از طرفی باید بپذیریم بریتانیا به عنوان یک کشور تاثیرگذار در صحنه بین‌الملل، جز بازیگران اصلی قلمداد می‌شود. نوریان ادامه می‌دهد: انگلیس از جمله کشورهایی است که برقراری مناسبات و تنظیم روابط با آن از اهمیت خاصی برخوردار بوده و ضرورت دارد جایگاه ویژهای را در حوزه روابط خارجی با این کشور در نظر گرفت. این نماینده مجلس ادامه داد: چنانچه دولت انگلیس مواضع پیشین خود را نسبت به ایران اصلاح کند، باید متناسب با همان تغییر رفتار مناسبات را تنظیم کرد.
مراقب احساساتمان باشیم!
از طرفی حشمت‌الله فلاحت پیشه دیگر عضو کمیسیون امنیت ملی در این باره می‌گوید: ورود مجلس به ماجرای رابطه با انگلیس به صلاح نیست و لزومی‌برای طرح آن در صحن علنی وجود ندارد. به ویژه آنکه تلاشهایی در سالهای گذشته برای ورود به فضای قانونگذاری در رابطه با کشور انگلستان شد، اما ثمربخش نبود. لذا برخورد احساسی یا بازیگری که نقش تحریکآمیز داشته باشند را به صلاح نمیدانم. او ادامه می‌دهد: طرح «کاهش روابط با انگلیس» را امضا نکردم و بر این اعتقاد هستم که نباید جایگاه مجلس را به سطح فرمایشی کاهش داد. کشور ما طبق منشور بین‌الملل می‌تواند در برابر چنین مواردی اقداماتی را به مرحله اجرا گذارد. وی دراین باره توضیح داد: دولت می‌تواند مقابله به مثل انجام دهد و این ابزاری است که دراختیار آن قرار دارد بنابراین دلیلی دیده نمی‌شود که مجلس وارد مباحثی از این دست شود. فلاحت پیشه ادامه می‌دهد: به طور طبیعی مجلس برای رفع نگرانی، ابزارهای نظارتی خود را می‌تواند به کار گیرد و اگر با استفاده از آنها به نتیجه نرسید در آن زمان یاید به سمت قانونگذاری پیش رود. فلاحت پیشه در ادامه ضمن تاکید مجدد بر ابزار نظارت در مجلس، تصریح کرد: درشرایطی که هیچ یک ازابزارهای نظارت در مجلس عملی نشده و اصلا هنوز مورد استفاده قرار نگرفته است، نباید به سراغ قانونگذاری رفت.
منبع: مردم سالاری
ارسال نظر
