مخالفان کی روش؛ مدعیان اصلی قهرمانی لیگ برتر
پرستارهترین تیم‌ها شاید برای آماده شدن فرصت زیادی لازم داشته باشند. اما به نظر می‌رسد که قهرمانی لیگ برتر به یکی از شهرهای تهران یا تبریز برسد
پرستارهترین تیم‌ها شاید برای آماده شدن فرصت زیادی لازم داشته باشند. اما به نظر می‌رسد که قهرمانی لیگ برتر به یکی از شهرهای تهران یا تبریز برسدمثلث نوشت: تراکتورسازی و پرسپولیس حالا جدی‌ترین مدعیان کسب عنوان قهرمانی در لیگ برتر هستند. در پایان هفته یازدهم هر دو تیم با امتیاز ۲۳ برابر شدند اما تراکتورسازی به لطف تفاضل گل بهتر در صدر قرار گرفت. اتفاقی که هواداران پرشور این تیم مدت‌ها بود انتظارش را می‌کشیدند. اگر‌چه نفت تهران و پیکان و ذوب‌آهن و البته استقلال در رده‌های بعدی جدول لیگ برتر شانس قرار گرفتن در کورس قهرمانی را دارند اما روشن است که رقابت اصلی میان تراکتورسازی و پرسپولیس است. البته قلعه‌نویی و برانکو در تازه‌ترین واکنش‌های خود درباره موضوع قهرمانی واکنش قابل پیش‌بینی از خود نشان داده‌اند. قلعه‌نویی گفته است: «صحبت کردن درباره قهرمانی زود است و من فعلا به این موضوع فکر می‌کنم که تیمم حرکت رو به جلویی داشته باشد و بازی‌های هجومی از خود به نمایش بگذارد.» برانکو نیز وقتی با این سوال روبه‌رو شده که فکر نمی‌کنید سایه تراکتورسازی برای رسیدن به قهرمانی لیگ برتر سنگین‌تر از قبل شده است؟ اینگونه واکنش نشان داده است: «نباید انتظار داشته باشید تا اینجای فصل ما با ۱۵ امتیاز اختلاف نسبت به تراکتور از این تیم بالاتر باشیم. لیگ طولانی و سرنوشتش مجهول است. بازی‌های امسال سخت خواهد بود. تراکتور تقویت شده و استقلال و نفت هم تیم‌های قوی هستند. پیکان دور از انتظار ظاهر شده و سپاهان نیز تا انتهای فصل به رتبه‌های بالاتر صعود خواهد کرد بنابراین هر اتفاقی ممکن است بیفتد.»
حاشیه‌های تیم برانکو
تراکتورسازی و پرسپولیس در حالی جنگ صدرنشینی‌شان را ادامه می‌دهند که به‌نظر می‌رسد تیم برانکو حالا نسبت به قبل حاشیه‌های بیشتری دارد. همه چیز به بازگشت عجیب دو بازیکن مغضوب برانکو یعنی طارمی و رضاییان برمی‌گردد. این دو بازیکن وقتی به‌رغم میل باطنی برانکو به پرسپولیس برگشتند همه چیز به هم ریخت. برانکو تا جایی که می‌توانست در مقابل خواسته مستقیم و غیر‌مستقیم مسئولان و هواداران پرسپولیس مقاومت کرد و رضاییان را به میدان نمی‌فرستاد اما بالاخره تسلیم شد. این تسلیم شدن آقای سرمربی اما اتفاق خوبی نبود. چه او حالا بعد از هر باخت مورد انتقاد رسانه‌ها و پیشکسوتان قرار می‌گیرد. عمدتا نیز به این دلیل سرزنش می‌شود که مقابل بازیکن‌سالاری مقاومت نکرده است. اما این همه ماجرا نیست. برانکو که از اتفاقات باشگاه پرسپولیس چندان راضی نیست حالا بعد از عدم گلزنی مهدی طارمی در بازی‌های اخیر این تیم فرصت تسویه‌حساب پیدا کرده است. او ضمن انتقاد از ناکامی‌مهاجم تیمش در امر گلزنی گفت که امکان نیمکت‌نشینی طارمی دور از ذهن نیست و در پاسخ به این سئوال که آیا عدم تمرکز مهدی طارمی در پرسپولیس به خاطر پست متفاوتش با تیم‌ملی فوتبال ایران نیست، اینگونه واکنش نشان داد: «نه، این نمی‌تواند دلیل محکمی باشد. طارمی در تیم‌ملی در یک پست غیرتخصصی بازی می‌کند و برایش شانس گل ایجاد نشده است اما در پرسپولیس در دو بازی اخیر حداقل ۱۰ فرصت صد‌درصد گل داشته است.»
هر چند عده‌ای معتقدند این خط و نشان‌های برانکو صرفا به این دلیل صورت گرفته که طارمی را برای گلزنی دوباره صاحب انگیزه کند. با این حال روزی که مهدی طارمی بر خلاف نظر برانکو و بنا بر تصمیم مدیریتی باشگاه پرسپولیس بعد از بازگشت از ترکیه به جمع سرخ‌پوشان پیوست، شاید کمتر کسی فکر می‌کرد که این بازیکن خیلی زود با فرصت‌سوزی‌هایش حوصله برانکو را آنقدر سر ببرد که پرفسور برای حل مشکل «گل‌نزنی» تیمش به‌دنبال راهکار‌های مختلف باشد.
در حالی که یک‌سوم از شانزدهمین دوره رقابت‌های لیگ برتر سپری شده، حوصله برانکو رسما از فرصت‌سوزی‌های این بازیکن سر رفته تا جایی که یکی از مهمترین قسمت‌های آخرین مصاحبه برانکو به این بازیکن اختصاص داشته است؛ «این یک واقعیت است که پرسپولیس در نقلوانتقالات زمستانی به‌دنبال جذب یک مهاجم تمام‌کننده و تمام‌عیار برای تیمش می‌گردد. دیروز نام «رحیم زهیوی» به‌عنوان گزینه سرخ‌پوشان مطرح شد و امروز نام «گادوین منشا»، مهاجم تیم پیکان.»
اینکه «زهیوی» و «منشا» واقعا در بین گزینه‌های پرسپولیس باشند یا نباشند، اینکه در نهایت یکی از این دو در پنجره نقلوانتقالات زمستانی سرخ‌پوش شوند یا خیر، هنوز به درستی مشخص نیست. اما همین که این اسامی مطرح می‌شود، ولو همراه با تکذیب شدن ثانویه، نشان دهنده این واقعیت است که فرصت‌سوزی‌های طارمی برای برانکو قابل‌تحمل نیست.
برانکو که تیمش در بازی با پیکان آنقدر فرصت از دست داد تا این تیم صدر جدول را از دست بدهد، تنها سه، چهار بازی فرصت دارد تا نظر برانکو را نسبت به خودش عوض کند. وگرنه باید این انتظار را داشته باشد که سرمربی این تیم برای حل ریشه‌ای مشکل خط حمله تیمش از هر راهکاری استفاده کند. ولو شده این راهکار منجر به تنگ شدن جایگاه آقای گل فصل گذشته لیگ در ترکیب ثابت سرخ‌پوشان باشد.
در سوی مقابل اما به‌نظر می‌رسد که امیر قلعه‌نویی از عملکرد مهاجمان خود رضایت دارد. او مهاجمان فرصت‌طلبی دارد که قدر موقعیت‌ها را به خوبی می‌دانند. برای اثبات این ادعا تنها می‌توان به آمار استناد کرد؛ جایی که تراکتورسازی در بین تیم‌های لیگ برتر با بالاترین تعداد گل زده نشان داده که تیمی هجومی است؛ همان تیمی که پرشورها می‌خواهند.
هر‌چند تراکتورسازی را می‌توان پرستارهترین تیم لیگ برتر نیز برشمرد. آنجا که در فصل نقلوانتقالات عملکرد ویژه‌ای داشت. برای روشن شدن این عملکرد ویژه بد نیست کمی به عقب برگردیم. جایی که تیم‌ها در فصل نقلوانتقالات رقابت سختی با یکدیگر داشتند. بدون شک پر‌سروصداترین تیم لیگ برتر آبی‌ها بودند. تیمی که تغییرات زیادی در تیمش ایجاد کرد تا بتواند در لیگ برتر قهرمان شود. آنها علیرضا منصوریان را روی نیمکت آوردند که در چند سال اخیر توانایی‌هایش را به نمایش گذاشته بود و بعد در تمام خطوط خریدهای خوبی داشتند اما نه علیرضا منصوریان نه خریدهای استقلال تا اینجای کار نتوانسته‌اند انتظار هواداران استقلال را برآورده کنند. هر چند استقلال در شرایط بهتری نسبت به قبل قرار گرفته است. استقلال سال گذشته تیمی کم‌تجربه بود که در هفته‌های پایانی، قهرمانی لیگ برتر را از دست داد اما امسال آبی‌ها تیم باتجربه‌تری دارد با ملی‌پوشان بیشتر وبازیکنان ستاره‌تر. همین موضوع انتظارات را از این تیم بالا برده است. تیمی که تازه کنار یکدیگر جمع شده باشد معمولا برای آمادگی در هفته‌های ابتدایی فصل با مشکل مواجه خواهد بود. تا ستاره‌ها به یکدیگر عادت کنند زمان قابل توجهی باید بگذرد و این موضوع به ضرر استقلال تمام شده است. اما در مدل جذب بازیکنان و پست‌هایی که بازیکن جذب شده است، استقلال یکی از بهترین عملکرد‌ها را داشته است؛ عملکردی که منصوریان هنوز نتوانسته پاسخ مناسبی به آن بدهد.
پرسپولیس اما در فصل نقلوانتقالات به اندازه استقلال پر‌سروصدا نبود. در مورد پرسپولیس یک نظریه ثابت وجود دارد. آنها ضعف سال قبل را برطرف کرده‌اند و در روزهای آخر نقطه‌قوت‌شان را حفظ کردند. شاگردان برانکو سال گذشته بسیار خوب گل می‌زدند. آنها رامین رضاییان را برای پاس گل داشتند که رفت و برگشت او در فصل نقلوانتقالات آن قدر حاشیه ساز شد که هنوز هم ترکش‌هایش تیم برانکو را دچار به هم ریختگی کرده است. طارمی هم همین طور. با این حال پرسپولیس نقطه‌ضعف‌اش را خوب برطرف کرده. آنها خط‌دفاعی‌شان را با تعدادگل خورده بالا کنار گذاشتند و باجذب جلال حسینی، گولچ و بیرانوند تا حد زیادی مشکلشان را ترمیم کردند. اما برای قهرمان‌شدن باید خط حمله نیز بتواند گل بزند. پرسپولیس چقدرشانس برای قهرمانی دارد؟ جواب این سوال کمی سخت است چون قرمزها مانند دو تیم دیگر تعداد زیادی تغییر داشته‌اند و همین موضوع باعث شده تا خیلی‌ها با تردید در این باره سخن بگویند.
اما یکی از بخت‌های اصلی قهرمانی تراکتورسازی است؛ حتی برخی معتقدند آنها شانس اول قهرمانی هستند. آنها امیرقلعه‌نویی را دارند که تعداد قهرمانی‌های زیادی داشته، کرارجاسم را دارند و در خط حمله ادینیو. اما این همه ماجرا در مورد تراکتورسازی نیست. کادر مدیریتی این باشگاه به خوبی توانسته با هواداران پرشور این تیم ارتباط برقرار کند. رابطه تنگاتنگ مدیرعامل این باشگاه با پرشورها باعث شده تا برخی جریان‌ها که علاقه‌ای به قهرمانی تراکتورسازی ندارند نتوانند برای قرمزهای تبریز حاشیه ایجاد کنند.
آنها در نقل و انتقالات فوق تصور عمل کردند و هر ابزاری برای قهرمانی نیاز بوده برای قلعه‌نویی فراهم کردند.
رفتار سپاهان در نقل و انتقالات با همیشه فرق داشت. زردهای اصفهان که عادت داشتند ستاره‌های تیم‌های مختلف را با پیشنهادهای مالی جذب کنند امسال سیاست دیگری در پیش گرفتند. آنها سقف قرارداد 750 میلیونی گذاشتند و به همین دلیل ستاره‌هایی چون، غفوری و خلعتبری را از دست دادند. سپاهان البته از زمانی که با ویسی به توافق رسید مشخص بود در سال جاری به‌دنبال ستاره‌ها نیست و از مربی خودش انتظار دارد که تیمی برای سال‌های بعد بسازد. سپاهان اما در سالیان اخیر صاحب شخصیت قابل توجهی در لیگ برتر شده که همیشه شانس قهرمانی است.
آنها کم‌تغییرترین تیم لیگ برتر هستند. تیم خوب و سرحال اصفهانی که به قهرمانی جام‌حذفی رسید فقط با خروج 6 بازیکن آماده فصل جدید شد. شاید در میان تیم‌های لیگ برتری پرسپولیس از همه بیشتر نیاز داشت که به شکل ذوب‌آهن عمل کند و با کمترین تغییر به لیگ جدید برسد. اما ذوب‌آهن به این کیفیت رسید.
با همه اینها اما حدس زدن قهرمان لیگ برتر کار ساده‌ای نیست. مخصوصا به این دلیل که هیچ کدام از تیم‌های مطرح لیگ برتری شاکله‌شان را حفظ نکرده‌اند. آنها تعداد زیادی جابه جایی داشته‌اند و پرستارهترین تیم‌ها شاید برای آماده شدن فرصت زیادی لازم داشته باشند. اما به نظر می‌رسد که قهرمانی لیگ برتر به یکی از شهرهای تهران یا تبریز برسد.
ارسال نظر
