دوئل 92 در اردیبهشت 96 تکرار میشود؟
تحولات اخیر چه تاثیری در رقابتهای انتخابات ریاست جمهوری آتی خواهد داشت
سرهنگ عملیات کوی دانشگاه با سه دیوار(عملیات گازانبری تیر 78، عدمحمایت اصولگرایان و شائبه واگذاریها) مواجه است که بیشک سد راه او خواهد شد تا از جلوسش بر صندلی ریاست جمهوری ممانعت ورزد که حتی آقای سرهنگ با پیمودن یکی از آنها نیز با دو مانع دیگر قطع به یقین روبهرو خواهد بود.حال این پرسش مطرح میشود که آیا دوئلی که در انتخابات ریاست جمهوری92 میان سرهنگ و حقوقدان صورت گرفت، در اردیبهشت96 هم تکرار خواهد شد؟ تحولاتی که پیرامون هر یک از این دو نفر صورت گرفته است، گواه آن است که احتمالا در حدود 9ماه دیگر شاهد قرار گرفتن هردو آنها در مقابل هم خواهیم بود.
با چرخش عقربههای ساعت و گردش ماه و خورشید، روزهای باقی مانده به دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری تقلیل مییابد و همزمان با نزدیک شدن به اردیبهشت 96، گمانهزنیها درباره کاندیداهای اصولگرایان در این انتخابات نیز شدت پیدا میکند چراکه از هماکنون حسن روحانی گزینه قطعی و حتمی اصلاحطلبان است، این وسط؛ این اصولگرایان هستند که در جزیره سرگردانی به سر میبرند و نمیدانند از میان چند گزینهای که پیشتر امتحان خود را در رقابتهای انتخاباتی پس دادهاند و متحمل شکست شدهاند، کدام یک را برگزینند. یکی از افرادی که احتمال میرود یک بار دیگر در مناظرات انتخاباتی در مقابل حسن روحانی قرار گیرد و رئیس دولت تدبیر و امید را به چالش بکشد، محمدباقر قالیباف است. چالشی که محمدباقر قالیباف احتمالا با بهرهگیری از آن پشت میز مناظره در مقابل حسن روحانی خواهد نشست، فیشهای حقوقی نجومی است که میراث دولتهای نهم و دهم بوده اما در دولت یازدهم افشا و به نام آن هم ثبت شد. اما در آن سوی میز مناظره هم حسن روحانی دست خالی نخواهد بود و همچون مناظرههای سال 92، محمدباقر قالیباف را به چالش خواهد کشید. با این تفاوت که در انتخابات پیش رو نه1 مانع که 3 حائل میان شهردار تهران و ساختمان پاستور وجود دارد.
3 چالش پیش روی سرهنگ
سرهنگ عملیات کوی دانشگاه با سه دیوار مواجه است که بیشک سد راه او خواهد شد تا از جلوسش بر صندلی ریاست جمهوری ممانعت ورزد که حتی آقای سرهنگ با پیمودن یکی از آنها نیز با دو مانع دیگر قطع به یقین روبهرو خواهد بود. سه حائل میان قالیباف و پاستور به شرح زیر است:
^ عملیات گازانبری تیر 78: پاشنه آشیل شهردار تهران در سال 92 ، پاتکی است که حسن روحانی در یازدهمین دور از انتخابات ریاست جمهوری 92 به او زد. برگ برندهای که رئیس دولت تدبیر و امید در یکی از مناظرات انتخاباتی خود به رخ شهردار تهران کشید ماجرای «آقای قالیباف! من سرهنگ نیستم، حقوقدان هستم» بود. او در مناظرهای خطاب به رقیب جدی انتخاباتی اش با اشاره به حوادث کوی دانشگاه اظهار داشت: «گفتید دانشجویان بیایند ما برنامه گاز انبری داریم، سینه ام پر از مسائلی است که نمیشود گفت.»
^ عدم حمایت اصولگرایان: حضور همزمان 6کاندیدای اصولگرا در همان انتخابات ریاست جمهوری 92 مبین آن بود که این جناح سیاسی در بلاتکلیفی به سر میبرد و نمیداند از کدام یک از این 6 نفر حمایت کند به طوری که هر شاخهای از این جریان خود را حامی یکی از کاندیداها معرفی کرد. همین امر حاکی از آن بوده که گزینه اصلی اصولگرایان محمدباقر قالیباف نبوده است. اکنون نیز این جریان سیاسی از شهردار تهران فقط به عنوان یکی از گزینههای خود یاد میکند و نه کاندیدای اصلی و همین امر گواه آن است که از حمایت متقن و حتمی از او خبری نیست!
^ شائبه واگذاریها: انتشار شائبهای مبنی بر واگذاری املاکی از سوی شهرداری به افرادی خاص، علیرغم آنکه تایید نشده و همچنان از سوی نهادهای مرتبط در حال بررسی است،موجب شد تا بسیاری این رویداد را سومین پاشنهآشیل قالیباف بنامند. چراکه بنا به گفته خود قالیباف انتشار این اسناد موجب بدبینی مردم به شهرداری تهران شده است که البته هنوز از سوی مراجع ذی ربط صحت و سقم این اتفاق تایید نشده است.
پیشینه قالیباف عامل کاهش پایگاه جدای از آنکه شهردار تهران فاقد حامی جدی و سرسختی است که به واسطه آن در انتخابات حضور یابد و تنها گزینه آن جریان سیاسی باشد، حادثه کوی دانشگاه و همینطور انتشار اسناد ادعایی واگذاری املاک موجبات کاهش پایگاه اجتماعی شهردار در میان آحاد ملت را فراهم کرده است. درباره پایگاه اجتماعی قالیباف در جامعه عبدالله ناصری، فعال سیاسی اصلاحطلب به خبرنگار «آفتاب یزد» گفت: «از دوره بعد از جنگ که در واقع مدیریت شهر تهران ارتقای چشمگیری نسبت به دورههای پیشین خود یافت و منشا تحولات شد، شهردارهای تهران مورد توجه واقع شده اند.»
وی افزود: «به هر صورت مدیریتی که منجر به توسعه شهر و تغییر چهره شهر شده است، فارغ از هر گرایش سیاسی همواره به این پست اهمیت خاصی داده است. بخصوص آنکه در جامعه ایرانی یک دوره هم تجربه شده است که شهردار تهران به پست ریاست جمهوری، بالاترین مقام اجرایی کشور، رسیده است. پس بنابراین هرکسی که در این جایگاه قرار میگیرد طبیعتا در عرصه گزینشها و انتخابها برای احراز کرسیهای قدرت سیاسی مورد توجه واقع میشود. »
ناصری اضافه کرد: «اما درخصوص آقای قالیباف باید بگویم که در دوران مدیریت ایشان نیز مسائلی مطرح شده است که بخشی از آن مثل قضیه فیشهای نجومی که دست روحانی نبود، دست شهردار نیست. اما اگر ماجرای تخلفات شهرداری در خصوص واگذاری املاک از سوی مراجع ذیربط ثابت شود که بخشی از سرمایههای ملی و مردمی به افرادی خاص واگذار شده است، این اتفاق بدون تردید در موقعیت اجتماعی شهردار، تاثیر خواهد داشت.»
این فعال سیاسی در ادامه اظهار داشت: «اما باید به یک نکته بسیار مهم توجه داشت. آن هم این است که اساسا شخصیتهایی که پیشینهای خاص دارند، حتی وقتی به انجام کارهای مدیریت شهری مشغول میشوند، هنوز همان ماهیت خود را در رفتارهای سیاسی- اجتماعی خود حفظ میکنند. طبیعتا خیلی در ذهن جامعه منزلت بالایی نمییابند بخصوص در میان نخبگان جامعه.»
دوقطبی سازی اصولگرایان
این احتمال میرود که اصولگرایان در انتخابات ریاست جمهوری 96 همچون انتخابات 84 بهدنبال ایجاد دو قطبی «تجملگرایی و سادهزیستی» باشند و در ایجاد این دو قطبی هم با پروندهسازی از حربه فیشهای حقوقی نجومی برخی مدیران بهره برند و کاندیدای خود را سادهزیست جلوه دهند. منتها اگر محمود احمدینژاد یا محمد باقرقالیباف هر یک گزینه نهایی آنها در انتخابات پیش رو باشد این سناریوی آنها با شکست حتمی مواجه خواهد شد چرا که رئیس دولتهای نهم و دهم با بسیاری از پروندهها مواجه است که از دل دولت او برآمده است.
آیا دوئل 92 تکرار میشود؟
حال این پرسش مطرح میشود که آیا دوئلی که در انتخابات ریاست جمهوری 92 میان سرهنگ و حقوقدان صورت گرفت، در اردیبهشت 96 هم تکرار خواهد شد؟ تحولاتی که پیرامون هر یک از این دو نفر صورت گرفته است، گواه آن است که احتمالا در حدود 9 ماه دیگر شاهد قرار گرفتن هر دو آنها در مقابل هم خواهیم بود.
منبع: آفتاب یزد
ارسال نظر