مسئولیتها در خصوص درخشش بانوان ورزشکار

روزنامه شرق در یادداشتی به قلم احمد مسجدجامعی . عضو شورای شهر تهران نوشت:

آوردگاه المپیک، گذشته از هیجان ورزشی‌ای که محل بروز نیروهای جسمی و فکری ورزشکاران و مربیان و مجالی برای گفت‌وگو و صلح جهانی است؛ نمایندگان ملت‌ها در چند روز زیر پرچم المپیک گرد هم می‌آیند تا در عین رقابت، شعار رفاقت سر دهند. ایران نیز همواره در این رقابت‌ها کوشیده است تا بر ظرفیت‌های بین‌المللی خود بیفزاید و از مسیر ورزش، به گوش جهانیان، پیام صلح و دوستی برساند.

با پایان‌یافتن مسابقات المپیک در ریودوژانیرو برزیل، ورزشکاران ایرانی در این میدان درخشیدند و توانستند در رشته‌های  کشتی فرنگی، آزاد، تکواندو و وزنه‌برداری هشت مدال رنگارنگ كسب كنند و بیش از مجموعه کشورهای عربی مدال بگیرند.

این المپیک برای نخستین‌بار با پرچم‌داری یکی از زنان قهرمان ایران آغاز شد و در ادامه آن، یکی دیگر از بانوان،نخستین بانوی ایرانی مدال‌آور المپیک لقب گرفت و پرچم ایران را در آن آوردگاه بر دوش کشید. این هر دو، به نگاه جهانیان و به کام زنان ایرانی حلاوتی دیگر بخشید. کیمیا علیزاده، جوان برومند ایرانی توانست در یک گام هم نخستین زن ایرانی باشد که مدال المپیک گرفته و هم صاحب عنوان جوان‌ترین مدال‌آور المپیکی ایران در تاریخ ورزش کشور؛ دقایقی پیش از این پیروزی، کیمیا و دیگران نمی‌دانستند حاصل چه خواهد شد، اما صدایی از پس صحنه به او می‌گفت: «کیمیا نترس» و چه خوب که ما امروز هم به بانوان کشورمان به تمثیل بگوییم: کیمیا نترس، عرصه‌های فرهنگی، اجتماعی، ورزشی به روی شما گشوده است. اگر پیش از این زنان ایرانی در عرصه المپیک مدال نگرفته‌ بودند، به دلیل ناتوانی آنها نبود، بلکه به دلیل  نبود حمایت همه‌جانبه و فراهم‌نکردن عرصه حضور آنها بود. آنها می‌توانند پرچم و باورهای این سرزمین مینوی را در بالاترین قله‌ها به اهتزاز درآورند.

درخشش بانوان ایرانی در عرصه بین‌المللی نشان می‌دهد چنانچه در ایجاد تأسیسات ورزشی برای زنان در کشور سرمایه‌گذاری بیشتری بشود، شاهد افزایش چشمگیر موفقیت آنان در عرصه‌های ملی و بین‌المللی خواهیم بود. واقعیت آن است که حجم مالی اختصاص یافته به ورزش بانوان بسیار ناچیز است؛ درحالی‌که ایجاد زیرساخت‌های لازم برای آنان حتی نیاز به سرمایه‌گذاری بیشتری از تأسیسات مورد نیاز مردان دارد؛ برای نمونه در پایتخت که بیشترین امکانات ورزشی را به خود اختصاص داده، فضاهای سرپوشیده برای ورزش‌های سالنی زنان عمدتا همان سوله‌های مدیریت بحران است که درحال‌حاضر برای استفاده بانوان تجهیز شده است. اما همین تأسیسات محدود نیز در حال جایگزینی است. به موجب مصوبه سال گذشته شورای شهر تهران، به دلیل وضعیت خطرپذیری این شهر و لزوم تجهیز پایگاه‌های مدیریت بحران به اقلام ضروری امداد و نجات، مقرر شده است همه این فضاها را پس بگیرند و در اختیار سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران قرار دهند. هر چند در این مصوبه آمده است بودجه‌ای برای ساخت سالن‌های ورزشی جایگزین، پیش‌بینی شود، اما موضوع مهم این است که حتی با درنظرگرفتن وضعیت زنان در این شهر و لزوم توجه به سلامت آنها، تسهیلات شهری موجود، به‌هیچ‌وجه پاسخ‌گو نیست. آن چیزی که درحال‌حاضر براساس این مصوبه اتفاق می‌افتد، در بهترین صورت، جایگزینی سالن‌های جدید به جای سوله‌های پیشین است و نه توسعه، ارتقا و تجهیز بیشتر آنها.

ایجاد فضاهای سرباز نیز از نیازهای اساسی ورزش زنان است که نمونه نخستین آن را در بوستان مادران در تپه‌های عباس‌آباد داریم که لازم است در هر یک از مناطق تهران دست‌کم فضایی مانند آن ایجاد کنیم.

 به‌هرحال این پیروزی نشان‌دهنده قابلیت بالای زنان قهرمان ایرانی است که با وجود همه کمبودها، توانسته‌اند در چنین جایگاهی قرار گیرند.

امید است که این شادی و نشاط مقدمه‌ای برای بسترسازی اقدامات اساسی به‌ منظور توسعه و حمایت بیشتر از ورزش آنها به‌ویژه در شهر تهران باشد و در کنار این فعالیت‌ها، زمینه‌سازی فرهنگی مناسب برای فراگیر و عمومی‌شدن ورزش آنها انجام شود تا شاهد مواردی مانند برخورد یک نهاد فرهنگی شهری نباشیم که در قالب تبریک، از بردن نام کیمیا علیزاده خودداری می‌کند و از او تنها با عنوان بانوی تکواندوکار نام برده است.