لیث

مجلسی که رئیسش عبدالله ریاضی به این مباهات می‌کرد تنها منویات ملوکانه را برآورده می‌کند؛ منویاتی که یکی یافتن لقب برای پادشاه بود و «علم» کلی ادیب و ادبیاتی را مامور کرده بود به این کار.