نوایی

کمتر کسی است که در ایران‌زمین قطعه زیبا و دلنشین « نوایی نوایی » را نشنیده باشد و آنجا که صدای خنیاگر با نغمه دو‌تار اوج می‌گیرد که می‌گوید: «مرنجان دلم را که این مرغ وحشی، ز بامی که برخاست مشکل نشیند» دلش نلرزد. اما حالا مدتی ‌است که این مرغ وحشی، پرش شکسته و دوتارش زمینگیر شده‌. غلامعلی پورعطایی، نوازنده این قطعه زیبا این روزها تنهاست و بیش از یک‌ماه است که در بیمارستان بستری شده. او هم مانند نورمحمد درپور ساززدنش نمی‌آید و سکوت سنگین سازشان تربت‌جام و موسیقی خراسان را فراگرفته است.