شاهین نجفی

چرا وقتی با کاری موافق هستیم، ولو آنکه توجیه مشروعیت اخلاقی‌اش ناممکن یا دشوار باشد، آن را در راستای آزادی فردی و اجتماعی طبقه‌بندی می‌کنیم، ولی وقتی با عملی موافق نیستیم، ولو آنکه کاملاً مشروع و فردی باشد، به خود اجازه تجاوز به حقوق فردی و تحقیر و توهین به آن فرد را می‌دهیم؟ آیا همه ما در حال تفسیر به مطلوب اخلاق به سود خود در جریان رویدادهای روزمره نیستیم؟

این خواننده مستهجن گفته است به نشانه هم بستگی با زندانیان بند «۳۵۰» لخت شده است(!)